دیسک کمر و گردن

بر خلاف تصور اکثر بیماران، سیاتیک یک بیماری نیست، بلکه نوعی درد است که علل مختلفی میتواند داشته باشد. هر چیزی که روی عصب هایی که از نخاع در ناحیه کمر و گردن خارج شده و به پاها و دستها میروند ایجاد فشار کند میتواند سبب این درد شود که شایعترین آن دیسک های بیرون زده میباشند. دیسک ماده ای ژلاتینی است که بین مهره ها در طول ستون فقرات وجود دارد و قسمتی از فشارها روی ستون فقرات را تحمل میکند.  با افزایش سن به بالای ۴۰ سال به تدریج دیسکها خاصیت ژلاتینی خود را از دست میدهند و در اثر حرکت یا فشاری نامتعارف از جای خود بیرون زده و روی نخاع یا رشته های عصبی فشار می آورند.
گرچه روند پیری در تمام نقاط بدن از جمله دیسکها اتفاق می افتد ولی میتوان با مراعات نحوه زندگی تا حد امکان از آنها محافظت به عمل آورد. پرهیز از نشستن یا ایستادن طولانی، استفاده از صندلی مناسب در محیط کار،  پرهیز از قرار گرفتن طولانی سر در حالت خمیده به جلو،  کنترل وزن و قند خون، انجام حرکات نرمشی در محیط کار،  مناسب بودن محل خواب،  استفاده از بالش مناسب و ورزش منظم و صحیح همگی روند پیری در دیسکها را کند کرده و از آسیب آنها جلوگیری به عمل می آورند.
اما اگر این اتفاق رخ داد و به دنبال بیرون زدن دیسک ایجاد درد شد چه باید کرد؟ واقعیت این است که دیسکی که خراب شده و بیرون زده دیگر به فرم سابق باز نمی گردد اما میتوان علایم آن را کنترل کرد و با رعایت موارد ذکر شده در مورد سبک زندگی از آسیب سایر دیسکها جلوگیری به عمل آورد. اولین اقدام در صورت بروز درد، استراحت است که درد بسیاری از بیماران را کاهش میدهد و معمولآ به همراه آن از داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب عصب درگیر استفاده میشود. گرچه درمان دارویی به کاهش درد هم کمک میکند ولی این تصور که داروها تنها مسکن  هستند نیز اشتباه است.
در صورتی که این اقدامات موثر واقع نشد قدم بعدی پس از انجام ام آر آی و تشخیص شدت بیرون زدگی دیسک میتواند تزریق مواد ضد التهاب در اطراف دیسک، خارج کردن قسمتی از دیسک به کمک لیزر و در موارد شدید تخلیه کامل دیسک از طریق جراحی باز است.هر کدام از این درمان ها باید در جای خود به کار گرفته شوند و مثلآ انجام جراحی لیزری که در ظاهر جذابیت خاصی برای فرد بیمار دارد به جای عمل باز میتواند حتی به آسیب عصبی  و تشدید درد منجر گردد.