جراحی تنگی کانال نخاعی گردن + مزایا و ریسک ها

جراحی تنگی کانال نخاعی گردن در  در صورتی لازم است که درمان های معمول جهت درمان علائم و نشانه های بیماری تنگی کانال نخاعی گردن کمک کننده نباشد .ضخیم شدن بافت‌های داخلی کانال نخاعی که از میان حفره‌های موجود در مهره‌های ستون فقرات عبور می‌کند، با نام تنگی کانال نخاعی شناخته می‌شود و به دلیل فشاری که بر رشته‌های عصبی وارد می‌کند، می‌تواند دردهای مزمن و عوارضی دیگر را با خود به همراه داشته باشد. این عارضه غالباً در قسمت مهره‌های کمری و مهره‌های گردن اتفاق می‌افتد و رواج آن در مهره‌های گردنی بیشتر است؛ چرا که سبک زندگی امروز و پایین نگه داشتن سر برای نگاه کردن به گوشی تلفن همراه و مطالعه کتاب، باعث تشدید احتمال وقوع آن می‌گردد. تنگی کانال نخاعی گردن، ممکن است با روش‌های غیر تهاجمی مانند دارو درمانی، فیزیوتراپی و… درمان گردد و چنانچه چنین درمان‌هایی بی‌اثر باشند، باید از روش‌های جراحی تنگی کانال نخاعی گردن استفاده شود.

تنگی کانال نخاعی گردن چیست؟

تنگی کانال نخاعی گردن، وضعیتی است که در آن کانال نخاعی در ناحیه گردن (مهره‌های گردنی) تنگ می‌شود و به نخاع و اعصاب فشار وارد می‌کند. این تنگی معمولاً ناشی از تغییرات دژنراتیو مانند آرتروز، دیسک‌های بیرون زده، یا رشد استخوانی اضافی (استئوفیت‌ها) است که با افزایش سن رخ می‌دهد. علائم تنگی کانال نخاعی گردن می‌تواند شامل درد گردن، بی‌حسی یا ضعف در بازوها و دست‌ها، مشکلات تعادلی، و در موارد شدیدتر، اختلالات حرکتی و عملکردی در پاها باشد. تشخیص و درمان به موقع این وضعیت، شامل فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهابی، و در موارد پیشرفته، جراحی تنگی کانال نخاعی گردن ، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

علائم تنگی کانال نخاعی گردن چیست ؟

علائم تنگی کانال نخاعی گردن معمولاً به تدریج ظاهر می‌شوند و ممکن است بسیار متنوع و گسترده باشند. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• درد مزمن در ناحیه گردن: درد ثابت یا متناوب که ممکن است با حرکت تشدید شود.
• بی‌حسی و گزگز: احساس بی‌حسی، سوزن‌سوزن شدن یا گزگز در بازوها، دست‌ها و انگشتان.
• ضعف عضلانی: کاهش قدرت عضلات بازوها و دست‌ها که می‌تواند بر توانایی انجام وظایف روزانه تأثیر بگذارد.
• کاهش مهارت‌های حرکتی ظریف: مشکلات در انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هماهنگی دقیق دست و انگشتان دارند، مانند نوشتن یا بستن دکمه‌ها.
• مشکلات تعادلی: احساس ناپایداری و دشواری در حفظ تعادل هنگام ایستادن یا راه رفتن.
• درد تشدید شده با حرکت: افزایش درد گردن هنگام حرکت دادن سر یا انجام فعالیت‌های فیزیکی.
• مشکلات عصبی شدید: در موارد پیشرفته، مشکلات جدی‌تری مانند عدم کنترل مثانه و روده، اختلال در راه رفتن، و کاهش هماهنگی بدن می‌توانند رخ دهند.

تشخیص و درمان به موقع تنگی کانال نخاعی گردن برای جلوگیری از پیشرفت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار بسیار مهم است. روش‌های تشخیصی شامل تصویربرداری‌هایی مانند MRI و سی‌تی اسکن می‌باشند و درمان ممکن است شامل فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهابی و در موارد شدید، جراحی باشد.

انواع درمان های قطعی تنگی کانال نخاعی گردن

انواع جراحی تنگی کانال نخاعی گردن

اگر تنگی کانال نخاعی در مراحل اولیه تشخیص داده شود، احتمال درمان آن با روش‌های غیر تهاجمی مانند کمپرس آب گرم در خانه، ماساژ درمانی، فیزیوتراپی، درمان با امواج صوتی (اولتراسوند) ، تحریک الکتریکی، متحرک سازی بافت‌های نرم (موبیلیزاسیون) ، تزریق استروئید، اوزون تراپی، حرکات اصلاحی ورزشی و… وجود خواهد داشت. دارو درمانی نیز تا حدود زیادی می‌تواند تنگی کانال نخاعی گردن را در مراحل ابتدایی کنترل کند. داروهایی از خانواده داروهای شل کننده عضلات، داروهای ضد تشنج، داروهای ضد افسردگی و داروهای کورتیکواستروئید، می‌توانند فشار درد را از ناحیه مذبور کم کنند و به بدن اجازه بازسازی مجدد و بهبود وضعیت را بدهند.

در شرایطی که درمان‌های ذکر شده و داروهای نام‌ برده نتوانند پاسخگوی عارضه شما باشند و تنگی کانال نخاعی به دلیلی غیر قابل حل ایجاد شده باشد، پزشک شما ممکن است تصمیم به جراحی تنگی کانال نخاعی گردن بگیرد. در این صورت با توجه به محل بروز عارضه، شدت و وضعیت کلی آن، پزشک متخصص شما ممکن است از یکی از جراحی‌های زیر استفاده کند:

جراحی لامینکتومی گردن

لامینکتومی یکی از روش‌های جراحی رایج برای درمان تنگی کانال نخاعی گردن است. این جراحی با هدف برداشتن فشار از روی نخاع و اعصاب نخاعی انجام می‌شود. در لامینکتومی، جراح بخش پشتی از مهره‌ها به نام لامینا را برمی‌دارد تا فضای بیشتری برای نخاع فراهم شود. این کار باعث کاهش فشار و تسکین علائم مرتبط با تنگی کانال، مانند درد گردن، بی‌حسی و ضعف در بازوها و دست‌ها، می‌شود.

مراحل جراحی لامینکتومی:

• بیهوشی: بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد.
• برش جراحی: جراح یک برش کوچک در ناحیه گردن ایجاد می‌کند تا به مهره‌های مورد نظر دسترسی پیدا کند.
• برداشتن لامینا: لامینا، بخش پشتی مهره، برداشته می‌شود تا فضای بیشتری برای نخاع ایجاد شود.
• بررسی نخاع و اعصاب: جراح فشار روی نخاع و اعصاب را بررسی می‌کند و هرگونه بافت اضافی یا دیسک آسیب‌دیده که ممکن است فشار ایجاد کند، برمی‌دارد.
• بستن برش: پس از اتمام جراحی، برش جراحی با دقت بسته می‌شود و بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌گردد.

مزایا و عوارض احتمالی:

• مزایا: کاهش فشار بر نخاع و اعصاب، تسکین درد، بهبود عملکرد حرکتی و کاهش بی‌حسی و ضعف.
• عوارض احتمالی: عفونت، خونریزی، آسیب به اعصاب، و نیاز به جراحی‌های بیشتر در آینده.

جراحی دیسککتومی

دیسککتومی یکی از روش‌های جراحی است که برای درمان تنگی کانال نخاعی گردن استفاده می‌شود. این جراحی به منظور برداشتن دیسک آسیب‌دیده که به نخاع و اعصاب فشار می‌آورد، انجام می‌شود. برداشتن دیسک آسیب‌دیده می‌تواند فشار روی نخاع را کاهش دهد و به تسکین علائم مرتبط با تنگی کانال نخاعی کمک کند.

مراحل جراحی دیسککتومی:

• بیهوشی: بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد.
• برش جراحی: جراح یک برش کوچک در ناحیه گردن ایجاد می‌کند تا به دیسک آسیب‌دیده دسترسی پیدا کند.
• برداشتن دیسک: جراح بخشی یا تمام دیسک آسیب‌دیده را برداشته و هر گونه فشار روی نخاع و اعصاب را کاهش می‌دهد.
• بررسی و اصلاح ساختار: در صورت نیاز، جراح ممکن است از ابزارهای مختلفی برای تثبیت مهره‌ها استفاده کند تا از پایداری بیشتر گردن اطمینان حاصل کند.
• بستن برش: پس از اتمام جراحی، برش جراحی با دقت بسته می‌شود و بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌گردد.

مزایا و عوارض احتمالی:

• مزایا: کاهش درد، تسکین فشار روی نخاع و اعصاب، بهبود حرکت و کاهش بی‌حسی و ضعف در بازوها و دست‌ها.
• عوارض احتمالی: عفونت، خونریزی، آسیب به اعصاب، خطر عود دیسک آسیب‌دیده، و نیاز به جراحی‌های بیشتر در آینده.

جراحی فورامینوتومی

فورامینوتومی یکی دیگر از روش‌های جراحی است که برای درمان تنگی کانال نخاعی گردن استفاده می‌شود. این جراحی با هدف کاهش فشار روی اعصاب نخاعی که از طریق فورامن‌ها (سوراخ‌های بین مهره‌ای) عبور می‌کنند، انجام می‌شود. تنگی فورامن‌ها می‌تواند باعث فشار بر اعصاب و ایجاد درد، بی‌حسی و ضعف در گردن، بازوها و دست‌ها شود.

مراحل جراحی فورامینوتومی:

• بیهوشی: بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد.
• برش جراحی: جراح یک برش کوچک در ناحیه گردن ایجاد می‌کند تا به مهره‌های مورد نظر دسترسی پیدا کند.
• باز کردن فورامن‌ها: جراح با استفاده از ابزارهای جراحی، استخوان و بافت‌هایی که فورامن‌ها را تنگ کرده‌اند، برمی‌دارد. این کار فضای بیشتری برای اعصاب فراهم می‌کند تا از فشار کاسته شود.
• بررسی و رفع فشار: جراح اطمینان حاصل می‌کند که اعصاب نخاعی به درستی از فشار آزاد شده‌اند.
• بستن برش: پس از اتمام جراحی، برش جراحی با دقت بسته می‌شود و بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌گردد.

مزایا و عوارض احتمالی:

• مزایا: کاهش درد، بهبود عملکرد حرکتی و کاهش بی‌حسی و ضعف در بازوها و دست‌ها، و جلوگیری از پیشرفت تنگی کانال نخاعی.
• عوارض احتمالی: عفونت، خونریزی، آسیب به اعصاب، و نیاز به جراحی‌های بیشتر در آینده.

عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی گردن

جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است با عوارض مختلفی همراه باشد که باید در نظر گرفته شوند. این عوارض ممکن است در طول جراحی یا پس از آن ایجاد شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

• عفونت: احتمال عفونت در محل جراحی وجود دارد که ممکن است نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها داشته باشد.
• خونریزی: خونریزی در محل جراحی ممکن است رخ دهد که باید توسط پزشک مورد مداخله قرار گیرد.
• آسیب به اعصاب: در طول جراحی، اعصاب می‌توانند آسیب ببینند که می‌تواند به درد مزمن یا تغییرات حسی و حرکتی منجر شود.
• تشکیل عدم انسدادی علائم: برخی از بیماران ممکن است بعد از جراحی به علائمی مانند درد و تورم مواجه شوند که نیاز به درمان بیشتر دارند.
• عود تنگی کانال نخاعی: در برخی از موارد، تنگی کانال نخاعی ممکن است پس از مدتی دوباره ظاهر شود و نیاز به جراحی مجدد پیش آید.
• تغییرات حسی و حرکتی: ممکن است پس از جراحی، تغییراتی در حس و حرکت بیمار رخ دهد که نیاز به توجه و درمان مناسب دارد.
• عوارض برای جراحی‌های مجاور: جراحی در نزدیکی نخاع می‌تواند به عوارضی برای قسمت‌های مجاور نخاع، مانند مهره‌ها و بافت‌های اطراف، منجر شود.
• عوارض ناشی از بیهوشی: ممکن است بیمار در اثر بیهوشی عمومی عوارضی مانند تهوع، استفراغ، خواب‌آلودگی، یا عفونت‌های تنفسی پس از جراحی تجربه کند.

برای پیشگیری از این عوارض، مهم است که بیمار به دقت دستورات پزشک را رعایت کرده و به همه نکات مربوط به مراقبت های بعد از جراحی تنگی کانال گردنی توجه کند. همچنین، باید هرگونه علامت غیر عادی به پزشک اطلاع داده شود تا بتواند به موقع واکنش لازم را نسبت به آن انجام دهد.

مراقبت های بعد از جراحی تنگی کانال نخاعی گردن

• مراقبت از برش جراحی: برای جلوگیری از عفونت، باید برش جراحی را به دقت نظافت داد و بسته شود. پوشیدن دستکش های پزشکی و استفاده از مواد ضدعفونی برای نظافت برش می‌تواند کمک کننده باشد.
• مدیریت درد: پرستار باید به دقت داروهای دردی مصرف شده توسط بیمار را زمانبندی کند و هرگونه تغییر در درجه درد بیمار را به پزشک اطلاع دهد.
• پیگیری تغذیه: برای بهبود سریع‌تر، بیمار باید تغذیه مناسب و متعادلی داشته باشد. پرستار باید مطمئن شود که بیمار به میزان کافی آب می‌نوشد و مواد غذایی مناسب را مصرف می‌کند.
• کنترل فعالیت فیزیکی: برنامه فعالیت فیزیکی بیمار باید توسط پرستار تنظیم شده و تحت نظر باشد. باید از انجام فعالیت‌های سنگین و شدید خودداری شود.
• نظافت و بهداشت: برای جلوگیری از عفونت، باید به نظافت منظم و بهداشت بیمار و محیط زندگی او توجه شود. تعویض پتو و لباس بیمار و نظافت دوره‌های بستری به موقع از اهمیت بالایی برخوردار است.
• پیگیری وضعیت بیمار: پرستار باید به دقت وضعیت بیمار را نظارت کرده و هرگونه نشانه ناعادی را به پزشک اطلاع دهد. این شامل افزایش درد، تغییر در حالت آگاهی و حرکت، و هرگونه خونریزی یا تورم است.
• پشتیبانی روانی: بیمار پس از جراحی ممکن است با استرس و اضطراب روبرو شود. پرستار باید به او پشتیبانی روانی ارائه کرده و به او کمک کند تا با شرایط جدید خود سازگار شود.
• پیگیری مراجعات پزشکی: همکاری با پزشک در پیگیری مراجعات پزشکی پس از جراحی از اهمیت بالایی برخوردار است. هرگونه تغییر در وضعیت بیمار باید به پزشک گزارش شود و هر دستور جدیدی که از سوی پزشک داده می‌شود باید به دقت اجرا شود.

برای مراقبت‌های پرستاری بهتر، مشاوره با پزشک یا پرستار متخصص می‌تواند بهترین راهنمایی باشد.

طرز خوابیدن بعد از عمل تنگی کانال نخاعی

بعد از عمل تنگی کانال نخاعی، طرز خوابیدن بسیار مهم است تا از زخم‌های جراحی بهتر بهبود یابید و همچنین به عود علائم ناخوشایند پس از جراحی پیشگیری شود. به طور کلی، پس از جراحی تنگی کانال نخاعی، معمولاً توصیه می‌شود که در وضعیت مستقیم بخوابید، به این معنا که بدن به طور متساوی و مستقیم روی تخت بخوابد. استفاده از بالشته‌های مناسب که ستون فقرات را حمایت کنند و فشار روی نقاط زخمی را کاهش دهند، بسیار مفید است. همچنین، ممکن است پزشک شما به شما توصیه کند از بالشته‌هایی که زیر پشت و پایین شکم قرار می‌گیرند، استفاده کنید تا منطقه جراحی حمایت شود. از بالشته‌های نرم و پنبه‌ای استفاده کنید تا فشار و نقاط فشار کاهش یابد و برای حمایت بیشتر از بخش‌های زخمی، ممکن است بخواهید از بالشته‌های قرصی استفاده کنید. در نهایت، برای اطمینان از بهترین روش خوابیدن، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و به نکات خاصی که برای شما مناسب است توجه کنید.

آیا عمل تنگی نخاع گردن خطرناک است ؟

عمل جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است با خطراتی همراه باشد، اما در بسیاری از موارد، این خطرات با رعایت دقیق نکات پیشگیری و استفاده از تجربه پزشکان، کاهش می‌یابد. خطرات عمده‌ای که ممکن است با جراحی مرتبط باشد شامل عفونت، آسیب به عصب‌ها و بافت‌های اطراف، خونریزی، تشکیل عدم انسدادی علائم پس از جراحی، و عود تنگی کانال نخاعی می‌شود. اما باید توجه داشت که بسیاری از بیماران با موفقیت از جراحی تنگی کانال نخاعی گردن بهبود می‌یابند و به زندگی فعال خود ادامه می‌دهند. به علاوه، برای کاهش خطرات، انتخاب یک پزشک متخصص و تجربه‌دار و رعایت دقیق دستورات پس از جراحی بسیار حیاتی است.

هزینه جراحی تنگی کانال نخاعی گردن

هزینه جراحی تنگی کانال نخاعی گردن معمولاً به عوامل متعددی بستگی دارد و ممکن است متغیر باشد. این هزینه‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• هزینه‌های بیمارستانی: شامل هزینه‌های مربوط به بستری در بیمارستان، خدمات پزشکی، و استفاده از تجهیزات پزشکی می‌باشد.
• هزینه‌های جراح و پزشکی: شامل هزینه‌های مربوط به مشاوره‌های پزشکی، انجام جراحی توسط جراح، و هزینه‌های پساجراحی می‌شود.
• هزینه‌های آزمایشات و تصویربرداری: انجام آزمایشات مختلف قبل و بعد از جراحی، اعم از آزمون‌های خون، رادیولوژی، MRI و CT Scan، نیازمند هزینه‌های اضافی می‌باشد.
• هزینه‌های درمان پس از جراحی: شامل هزینه‌های دارویی، جلسات فیزیوتراپی، و مراقبت‌های پس از جراحی می‌شود.
• سایر هزینه‌ها: شامل هزینه‌های مربوط به حمل و نقل، اقامت در بیمارستان، و نیازهای مرتبط با خارج از بیمارستان می‌باشد.

هزینه جراحی تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است به میزان متفاوتی در مناطق مختلف و بسته به پیچیدگی مورد، تخصص جراح و تجهیزات مورد استفاده متغیر باشد. معمولاً برای دقیق‌ترین اطلاعات در مورد هزینه جراحی، می‌توانید با مرکز پزشکی مورد نظر خود مشورت کنید و یا از بیمه‌ی درمانی خود پرس و جو کنید.