دیسک گردن چیست ؟ علائم ، تشخیص و درمان

دیسک گردن یکی از مهم‌ترین ساختارهای ستون فقرات است که نقش حیاتی در حمایت و حرکت گردن ایفا می‌کند. این دیسک‌ ها به عنوان بالشتک‌ های بین مهره‌ای عمل می‌کنند و از آسیب‌ دیدگی و فشارهای ناگهانی جلوگیری می‌کنند. با این حال، آسیب‌ها، فرسودگی‌های تدریجی و شرایط مرتبط با افزایش سن می‌توانند منجر به مشکلات جدی در دیسک‌ های گردن شوند. درک صحیح از عملکرد و اهمیت دیسک‌ های گردن، همراه با بررسی علل و درمان‌های مرتبط، می‌تواند به پیشگیری و مدیریت بهتر این مشکلات کمک کند. در این مقاله، به بررسی جامع دیسک گردن، علل شایع آسیب‌ ها و روش‌ های درمانی نوین پرداخته خواهد شد.

آناتومی دیسک گردن

دیسک‌ های گردن، ساختارهای ژلاتینی کوچکی هستند که بین مهره‌ های گردنی قرار دارند و به عنوان ضربه‌گیرهای طبیعی عمل می‌کنند. هر دیسک گردن شامل دو بخش اصلی است: هسته نرم و ژلاتینی به نام نوکلئوس و یک لایه خارجی محکم و فیبری به نام آنولوس فیبروزوس. این ساختارها با همکاری یکدیگر، انعطاف‌پذیری و ثبات گردن را تضمین می‌کنند و از فشار مستقیم بر مهره‌ها جلوگیری می‌کنند. آناتومی دیسک گردن به گونه‌ای طراحی شده است که بتواند حرکات پیچیده و چند‌ محوری گردن را پشتیبانی کند، از جمله خم شدن، چرخیدن و کشش، در حالی که همچنان از طناب نخاعی و اعصاب اطراف محافظت می‌کند.

بیرون زدگی دیسک گردن چیست ؟

بیرون زدگی دیسک گردن یا هرنی دیسک گردن، وضعیتی است که در آن هسته ژلاتینی داخلی دیسک بین مهره‌ای  از طریق شکاف‌ ها یا ضعف در لایه فیبری خارجی به بیرون رانده می‌شود. این جابجایی می‌تواند به عصب‌های اطراف فشار وارد کند و باعث ایجاد درد، بی‌حسی یا ضعف در گردن، شانه و دست‌ ها شود. بیرون زدگی دیسک گردن اغلب نتیجه فرسایش ناشی از افزایش سن، آسیب‌های حاد، یا حرکات تکراری نادرست است. تشخیص دقیق و درمان مناسب برای پیشگیری از آسیب‌های بیشتر و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا بسیار حیاتی است.

علت ایجاد بیماری دیسک گردن

دیسک گردن  ناشی از عوامل متعددی است که می‌توانند به تخریب و ضعیف شدن دیسک‌ های بین مهره‌ ای منجر شوند. یکی از عوامل اصلی، فرسایش طبیعی دیسک‌ ها با افزایش سن است. با گذشت زمان، دیسک‌ ها آب و انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند، که این امر می‌تواند باعث کاهش ارتفاع دیسک و ایجاد ترک‌های کوچک در آنولوس فیبروزوس، لایه خارجی دیسک، شود. این ترک‌ها می‌توانند راهی برای بیرون‌زدگی هسته ژلاتینی داخلی (نوکلئوس پالپوسوس) فراهم کنند.

عوامل دیگر شامل آسیب‌ های حاد، مانند تصادفات رانندگی یا ضربه‌ های شدید به گردن است که می‌تواند به پارگی ناگهانی دیسک منجر شود. حرکات تکراری و نادرست، به ویژه در مشاغلی که نیاز به حمل بارهای سنگین یا حرکات پیچشی مکرر دارند، نیز می‌توانند به مرور زمان به دیسک‌ها آسیب بزنند. علاوه بر این، وضعیت نامناسب بدن، مانند نشستن یا ایستادن نادرست برای مدت طولانی، فشار اضافی بر دیسک‌ها وارد می‌کند و احتمال بروز بیماری دیسک گردن را افزایش می‌دهد.

عوامل ژنتیکی نیز نقش مهمی در این بیماری ایفا می‌کنند. برخی افراد به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی مستعدتر به فرسایش دیسک‌ها و بیماری‌های مرتبط هستند. سبک زندگی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد؛ عدم فعالیت بدنی، چاقی، و سیگار کشیدن می‌توانند به تضعیف ساختار دیسک‌ها و افزایش خطر هرنی دیسک گردنی منجر شوند. به طور کلی، ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی می‌تواند در ایجاد و تشدید بیماری دیسک گردن مؤثر باشد. پیشگیری از طریق رعایت نکات بهداشتی، حفظ وضعیت صحیح بدن و انجام تمرینات تقویتی مناسب، می‌تواند به کاهش خطر بروز این بیماری کمک کند.

علائم بیرون زدگی دیسک گردن

علائم دیسک گردن می‌توانند بسیار متنوع باشند و بسته به شدت و محل دیسک، متفاوت ظاهر شوند. یکی از شایع ترین علائم دیسک گردن، گردن درد است که می‌تواند به شانه‌ها، بازو ها و حتی دست‌ها گسترش یابد. این درد معمولاً به صورت مداوم یا گاه‌به‌گاه احساس می‌شود و ممکن است با حرکت گردن یا قرار گرفتن در وضعیت‌های خاص تشدید شود. بی‌حسی یا احساس سوزش در ناحیه گردن، شانه و بازوها نیز از دیگر علائم رایج است که نشان‌دهنده فشار بر عصب‌های نخاعی است. ضعف عضلانی یکی دیگر از نشانه‌ های مهم دیسک گردن است؛ افرادی که دچار این وضعیت هستند، ممکن است در بلند کردن اجسام یا انجام فعالیت‌های روزانه دچار مشکل شوند.

سردرد های مزمن، به‌ویژه در ناحیه پس سری، نیز می‌توانند به عنوان علامتی از هرنی دیسک گردن شناخته شوند. این سردردها معمولاً ناشی از فشار وارد بر اعصاب گردنی هستند. کاهش دامنه حرکتی گردن نیز ممکن است رخ دهد؛ افراد ممکن است نتوانند به راحتی سر خود را به طرفین بچرخانند یا به جلو و عقب خم کنند. در موارد شدیدتر، علائم می‌توانند شامل مشکلات عصبی جدی‌تری مانند عدم تعادل و هماهنگی در حرکت، و حتی اختلال در کنترل ادرار و مدفوع باشند، که نشان‌دهنده آسیب جدی به طناب نخاعی است و نیازمند مداخله فوری پزشکی می‌باشد.

• درد گردن
• انتشار درد به شانه‌ها، بازوها و دست‌ها
• بی‌حسی یا احساس سوزش در گردن، شانه و بازوها
• ضعف عضلانی
• سردردهای مزمن در ناحیه پس سری
• کاهش دامنه حرکتی گردن
• مشکلات عصبی جدی مانند عدم تعادل و هماهنگی در حرکت
• اختلال در کنترل ادرار و مدفوع (در موارد شدید)

روش های تشخیص دیسک گردن

تشخیص دیسک گردن نیازمند یک رویکرد جامع و دقیق است تا بتوان به درستی محل و شدت هرنی دیسک گردن را تعیین کرد و برنامه درمانی مناسبی را ارائه داد. اولین مرحله در تشخیص، جمع‌ آوری تاریخچه پزشکی بیمار و انجام معاینه بالینی دقیق است. جراح مغز و اعصاب با بررسی علائم بیمار، پرسیدن سوالات در مورد شدت و محل درد، و ارزیابی دامنه حرکتی گردن، می‌تواند یک ایده اولیه از مشکل را به دست آورد.

سپس از روش‌های تصویربرداری پیشرفته برای تأیید تشخیص و مشخص کردن جزئیات استفاده می‌شود. ام آر آی یکی از دقیق‌ترین ابزارها برای تشخیص دیسک گردن است. این روش تصویربرداری، تصاویر واضح و دقیقی از بافت‌های نرم مانند دیسک‌ ها و اعصاب ارائه می‌دهد و به پزشک کمک می‌کند تا محل دقیق هرنی و میزان فشار بر اعصاب را ببیند.سی تی اسکن نیز می‌تواند تصاویر مقطعی از گردن تهیه کند و به تشخیص هرنی دیسک و ارزیابی ساختارهای استخوانی کمک کند.

میلوگرام، یک روش دیگر است که در آن ماده کنتراست به کانال نخاعی تزریق می‌شود و سپس با استفاده از اشعه ایکس یا CT اسکن، تصاویر دقیق‌تری از طناب نخاعی و اعصاب به دست می‌آید. این روش به ویژه زمانی مفید است که MRI امکان‌پذیر یا مناسب نباشد. همچنین نوار عصب و عضله و تست‌های هدایت عصبی می‌توانند برای ارزیابی عملکرد عصبی و تشخیص فشار روی اعصاب مورد استفاده قرار گیرند. این تست‌ها با اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی عضلات و سرعت انتقال سیگنال‌های عصبی، اطلاعات مفیدی درباره شدت آسیب عصبی ارائه می‌دهند.

ترکیب این روش‌های تشخیصی به پزشکان امکان می‌دهد تا یک تصویر جامع و دقیق از وضعیت دیسک‌های گردن به دست آورند و بهترین گزینه‌های درمانی را انتخاب کنند. تشخیص به موقع و دقیق می‌تواند از بروز عوارض جدی‌ تر جلوگیری کند و به بهبود سریع‌ تر بیمار کمک کند.

درمان دیسک گردن به چه روش هایی انجام میشود ؟

درمان دیسک گردن به روش‌های متعددی انجام می‌شود که بسته به شدت و نوع دیسک و  وضعیت کلی بیمار و پاسخ به درمان‌های اولیه متغیر است. درمان‌ های غیرجراحی دیسک گردن معمولاً اولین گزینه برای مدیریت این وضعیت هستند. استراحت و اصلاح فعالیت‌ های روزمره، از جمله اجتناب از حرکات و وضعیت‌های تشدید کننده درد، می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند. در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی‌تر یا شل‌ کننده‌های عضلانی تجویز کند.

فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان دیسک گردن دارد. تمرینات کششی و تقویتی طراحی شده توسط فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات گردن و پشت کمک کنند. تکنیک‌های دستی مانند ماساژ درمانی و مانیپولاسیون نیز می‌توانند برای کاهش تنش عضلانی و بهبود جریان خون مؤثر باشند. تزریقات استروئیدی اپیدورال یکی دیگر از روش‌های غیرجراحی است که می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. این تزریقات معمولاً تحت هدایت تصویربرداری انجام می‌شوند تا دقت بیشتری داشته باشند.

در صورتی که درمان‌های غیر جراحی دیسک گردن نتوانند علائم را بهبود بخشند یا در مواردی که هرنی دیسک منجر به علائم عصبی جدی مانند ضعف شدید یا عدم کنترل مثانه و روده شود، ممکن است نیاز به جراحی دیسک گردن باشد. دیسککتومی قدامی گردن (ACDF) یکی از روش‌های جراحی رایج است که در آن قسمت آسیب‌دیده دیسک برداشته می‌شود و مهره‌ها به یکدیگر جوش داده می‌شوند. جایگزینی دیسک مصنوعی نیز یک گزینه جراحی است که در آن دیسک آسیب‌دیده با یک دیسک مصنوعی جایگزین می‌شود.

انتخاب روش درمانی بستگی به ارزیابی دقیق پزشک و نیازهای خاص بیمار دارد. همکاری مستمر بین بیمار و تیم درمانی برای رسیدن به بهترین نتیجه و بهبود کیفیت زندگی بسیار حیاتی است.

جراحی دیسک گردن

اگر در جراحی های مغز و اعصاب بخواهیم یک عمل را به عنوان کم دردسرترین، کم عارضه ترین و موثرترین عمل جراحی نام ببریم، جراحی دیسک گردن خواهد بود. گرچه هیچ عمل جراحی بی‌خطر نیست اما ریسک عفونت و عدم پاسخ به جراحی در این عمل بسیار کم بوده و درد حداقل است. در این عمل برشی کوچک در جلوی گردن معمولا داخل یکی از چینهای گردن داده میشود که تاثیری در زیبایی ظاهری بیمار هم نداشته باشد. از کنار مری و نای، دسترسی به دیسک گردن فراهم میشود و بعد از برداشتن دیسکی که خراب شده، پروتز با یا بدون استخوان جایگزین میگردد. در حالت عادی زمان بستری بعد از عمل معمولا یک روز است و درد محل عمل هم به سرعت رو به بهبود میرود. از طرف دیگر، درد تیرکشنده به دستها بلافاصله برطرف شده و آرامش را به بیمار بازمیگرداند. اما گزگز دستها ممکن است تا مدتی باقی مانده و به تدریج برطرف شوند و همانطور که در بالا ذکر شد، ضعف عضلات، کوچک شدن عضلات، اختلال راه رفتن و اختلال کنترل ادرار و مدفوع که در موارد پیشرفته دیده میشوند ممکن است کمتر و دیرتر به درمان پاسخ دهند و گاهی حتی به درجاتی باقی بمانند.

مورد جالب دیگر آن چیزی است که در زمان عمل به جای دیسک قرار داده میشود؛ در قدیمی‌ترین شکل جراحی، قسمت کوچکی از استخوان لگن برداشته شده و به جای دیسک قرار داده میشود و با گذر زمان این استخوان به مهره‌های بالا و پایین جوش میخورد. به تدریج پروتزهای صنعتی جایگزین شدند که جنسهای مختلف از جمله فلزی داشته و هر کدام مزایا و معایب خود را دارند تا پروتز‌های نوین که در قسمتهای بعدی به آنها اشاره خواهد شد.

این جراحی در مواردی بکار میرود که یا درمانهای غیرجراحی موثر نبوده و بیمار همچنان درد داشته باشد یا عارضه‌ای مثل ضعف عضلانی رخ دهد. در مواردی میتوان انجام عمل جراحی دیسک گردن را اورژانس دانست: ضعف ناگهانی و شدید در دستها یا پاها و یا ایجاد اختلال در کنترل ادرار و مدفوع. در این موارد صبر و تعلل در برداشتن فشار از روی عصبها و نخاع ممکن است به قیمت ماندگار شدن این عوارض تمام شود.
موفقیت در جراحی دیسک گردن به دوران بعد از عمل و مراقبتهای صحیح نیز وابسته است که در قسمت دیگری به تفصیل توضیح داده شده است.
لازم به ذکر است در گذشته دور، جراحی دیسک گردن نیز مانند کمر از پشت گردن انجام میشد که با معرفی تکنیک کم‌عارضه و موثر جراحی از جلوی گردن تنها در موارد خیلی نادر برای دیسک بیرون زده از برش پشت گردن استفاده میشود مگر آنکه مشکل دیگری مانند تنگی کانال گردن نیز همزمان وجود داشته باشد.

پروتز مصنوعی دیسک گردن

در مواقعی که بیرون زدگی دیسک گردن و یا فرسودگی گردن، باعث شود که عمل جراحی نتواند عارضه را به طور کامل درمان کند و یا این احتمال وجود داشته باشد که مدتی پس از عمل جراحی مشکل مجدداً باز گردد، یکی دیگر از پیشنهادات موجود، پیوند پروتز مصنوعی دیسک گردن است. پروتز مصنوعی دیسک گردن، سازه‌ای شگفت انگیز است که حاصل همکاری مهندسین پزشکی و مهندسین پلیمر، مهندسین مکانیک، پزشکان ارتوپدی و پزشکان مغز و اعصاب است.

این پروتز مصنوعی به گونه‌ای طراحی شده که برای پیوند آن به ستون فقرات نیاز به پیوند استخوانی نباشد و احتمال باز پس زدن به حداقل برسد. همچنین توانایی این پروتز در دفع فشار، تحمل وزن، جلوگیری از اصطکاک بین مهره‌ها و انعطاف کافی ستون فقرات هیچ چیز از دیسک طبیعی کم ندارد و می‌تواند به سرعت مشکل درد و فشار عصبی را در بیمار حل کند.

عمل پروتز دیسک گردن عمل دشواری برای پزشکان است و تلفیقی از تکنولوژی روز دنیا و تجربه و دانش پزشکان حاذق را می‌طلبد. اما نتیجه آن برای برخی بیماران که روش‌های درمانی دیگر نمی‌تواند برای آن‌ها کارساز باشد، بسیار مطلوب است و می‌تواند درد سالیان آن‌ها را برای همیشه از آن‌ها دور کند. البته این عمل نسبت به دیگر عمل‌ها از نکات مراقبتی بیشتری برخوردار است و فرآیند مراقبت‌های بعد از عمل آن نیز از اهمیت ویژه‌تری برخوردار خواهد بود. اما نتیجه، ارزش کافی برای تحمل این دوران را خواهد داشت.

عوارض جراحی دیسک گردن

عوارض جراحی دیسک گردن ممکن است به شدتی متفاوت باشند و بسته به نوع و محل جراحی، وضعیت عمومی بیمار، و تجربه جراح دیسک گردن متغیر باشند. یکی از عوارض شایع پس از جراحی دیسک گردن، درد پس از عمل است که ممکن است به صورت موقت یا به صورت مزمن باقی بماند. این درد معمولاً به علت تحریک اعصاب در طول جراحی یا به دلیل خود جراحی است که می‌تواند با مصرف داروهای مسکن کنترل شود.

به علاوه، ممکن است بیمار دچار خونریزی یا عفونت پس از عمل شود. عفونت‌ها معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ ها قابل درمان هستند، اما گاهی اوقات نیاز به مداخله جراحی دوباره نیز پیش می‌آید. خونریزی نیز ممکن است به دلیل تماس ناخوشایند یا عوامل دیگر ایجاد شود که نیاز به مراقبت و مداخلات فوری دارد.

از عوارض شایع جراحی دیسک گردن میتوان گرفتگی صدا را نام برد. این عارضه در اثر کشش یک عصب مربوط به حنجره در زمان جراحی اتفاق می‌افتد

در برخی موارد، برخورد با عصب‌ ها و نخاع می‌تواند منجر به عوارض جدی‌رتری مانند فشار بر عصب‌ها، کاهش حس در ناحیه‌های حساس یا حتی ضعف عضلات شود. این اتفاقات ممکن است نیاز به اقدامات جراحی فوری داشته باشند تا عصب‌ها را از فشار خارج کنند و عوارض آنها را کاهش دهند.

علاوه بر این، ممکن است جراحی دیسک گردن به تغییراتی در ساختارهای نزدیک به مهره‌ها منجر شود. به طور مثال، اجزای کوچک از استخوان می‌توانند در اثر جراحی حذف شوند یا مهره‌ها در موقعیت‌های نادرست قرار گیرند که ممکن است به مشکلات بیشتری منجر شود. در موارد نادر، ممکن است عوارض جراحی مانند فشار بر خونریزی غیرمعمول یا تشکیل لخته خون در سیستم عروقی نیز رخ دهد که نیاز به مداخله پزشکی فوری دارد.

با این همه، برنامه‌ریزی دقیق و همکاری نزدیک با پزشک و تیم درمانی، می‌تواند به کاهش احتمال عوارض جراحی و بهبود سریع‌تر بیمار کمک کند. تکنیک‌های جراحی پیشرفته و روش‌های برگزیده با انتخاب دقیق و تجربه جراح، نیاز به جراحی مجدد و عوارض احتمالی را کاهش می‌دهند.

مراقبت های بعد از جراحی دیسک گردن

مراقبتهای بعد از جراحی دیسک گردن نقش بسیار مهمی در بهبود سریع و موفقیت درمان دارند. پس از عمل، بیمار نیاز به یک دوره بازگشت به حالت عادی با دقت و مراقبت دارد. اولین چیزی که بهترین جراح دیسک گردن معالج ممکن است توصیه کند، استراحت کافی است. این شامل اجتناب از انجام فعالیت‌های سنگین، خم شدن زیاد گردن و برخی حرکات اضافی است. فعالیت‌های روزانه نیز باید به تدریج و با توجه به راهنمایی پزشک از سر گرفته شود. استفاده از داروهای ضد التهابی ممکن است برای کنترل درد و التهاب پس از جراحی تجویز شود.

فیزیوتراپی نیز نقش مهمی در مراقبت بعد از جراحی دیسک گردن دارد. تمرینات خاصی برای تقویت عضلات گردن و پشت، کشش عضلات، و افزایش انعطاف‌پذیری معمولاً توسط فیزیوتراپیست تعیین می‌شود. این تمرینات به بهبود عملکرد گردن و پیشگیری از احتمال عود درد کمک می‌کنند. همچنین، پزشک ممکن است توصیه کند که از ابزارهای کمکی مانند کلار گردنی استفاده شود تا به استحکام گردن کمک کند و حمایت لازم را فراهم آورد.

پیگیری مراقبت‌های پزشکی نیز بسیار اساسی است. بررسی منظم با پزشک، تغییرات در علائم و درد، و اطمینان از اینکه هر گونه علائم نامطلوب به موقع شناسایی و مدیریت شوند، از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، رعایت رژیم غذایی مناسب، کنترل وزن، و اجتناب از عادات غیرسالم مانند سیگار کشیدن نیز می‌تواند به بهبود عملکرد عمومی بیمار بسیار کمک کند.

پیشگیری از بیماری دیسک گردن

پیشگیری از بیماری دیسک گردن از اهمیت بسیاری برخوردار است و می‌تواند با اقدامات ساده‌ ای که در زندگی روزمره انجام می‌دهیم، بهبود یابد. یکی از مهم‌ترین روش‌های پیشگیری، حفظ وزن مناسب است؛ چرا که اضافه وزن می‌تواند فشار اضافی بر روی دیسک‌های گردن ایجاد کند و احتمال بروز هرنی را افزایش دهد. فعالیت‌های ورزشی منظم و تمرینات تقویتی عضلات گردن و پشت نیز می‌تواند به بهبود نگهداشتن ساختار استخوانی و عضلانی گردن کمک کند و خطر بروز مشکلات دیسکی را کاهش دهد.

اجتناب از حرکات و وضعیت‌ هایی که ممکن است فشار زیادی بر روی گردن و طبقات آن ایجاد کنند، مهم است. استفاده از ابزارهای کمکی مناسب مانند کلار  گردن در صورت نیاز و استفاده صحیح از مبلمان و تجهیزات اداری نیز می‌تواند به پیشگیری از ایجاد فشار اضافی بر روی دیسک‌های گردن کمک کند.

در نهایت، اجتناب از رفتارهای غیرسالم مانند بلند کردن اشیاء سنگین با گردن، استراحت کافی، و مدیریت استرس نیز به عنوان بخشی از سبک زندگی سالم می‌تواند به پیشگیری از بروز بیماری دیسک گردن کمک کند. به طور کلی، اقدامات پیشگیری ساده و به موقع می‌توانند در حفظ سلامتی گردن و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های دیسکی مؤثر باشند.

آیا درمان سریع و درمان خانگی برای دیسک گردن وجود دارد ؟

درمان دیسک گردن یک فرآیند پیچیده است که نیاز به تشخیص دقیق توسط پزشک دارد و بسته به شدت علائم و وضعیت بیمار متغیر است. هرچند که برخی از افراد ممکن است به دنبال روش‌های درمان خانگی یا درمان سریع برای کاهش درد گردن باشند، اما درمان دیسک گردن به شیوه‌های استاندارد تحت نظارت پزشک توصیه می‌شود. درمان‌های خانگی ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش التهاب و درد باشد، اما استفاده از آنها نیاز به راهنمایی پزشکی دارد تا جلوگیری از عوارض جانبی مثل زخم معده و مشکلات کلیه.

در ضمن، تمرینات کششی یا تقویتی ملایم که توسط فیزیوتراپیست یا پزشک تعیین می‌شود می‌تواند به بهبود علائم کمک کند، اما استفاده از هر گونه روش ترکیبی یا توصیه به درمان خانگی باید با توجه به تشخیص دقیق و توصیه پزشکی انجام شود. به طور کلی، برای درمان موثر دیسک گردن، ترکیبی از درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی، و در موارد شدیدتر جراحی ضروری است که هر یک به تنهایی یا به صورت ترکیبی زیر نظر متخصصان به کار گرفته می‌شوند تا بهبود علایم بیمار فراهم شود.

بهترین دارو برای کاهش درد دیسک گردن چیست ؟

بهترین دارو برای کاهش درد دیسک گردن معمولاً بسته به شدت و نوع درد و وضعیت بیمار متغیر است. اما در اکثر موارد، پزشکان ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) را برای کاهش التهاب و درد توصیه کنند. این داروها شامل ایبوپروفن (Ibuprofen)، ناپروکسن (Naproxen)، دیکلوفناک (Diclofenac) و ملوکسیکام (Meloxicam) می‌باشند.

در موارد شدید‌تر، ممکن است پزشک به تجویز داروهای مسکن نیز روی آورده، که شامل مورفین و کدئین باشند. اما استفاده از این داروها معمولاً باید تحت نظر پزشک باشد، زیرا ممکن است به عوارض جانبی مانند اعتیاد و کاهش تنفسی منجر شوند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ماهیت آنتی دپرسانت یا آنتی اپی لپتیک را برای کنترل درد در نظر بگیرد. این داروها شامل گاباپنتین (Gabapentin) و پرگابالین (Pregabalin) می‌باشند که عمدتاً برای درمان درد عصبی و نوروپاتیک مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هر چند که درمان دارویی برای کاهش درد دیسک گردن معمولاً با توصیه پزشک و به شیوه‌ای که بهترین پاسخ را به نیازهای خاص بیمار ارائه می‌دهد، تعیین می‌شود. همچنین، همواره مهم است که دستورات پزشک را رعایت کرده و هرگونه عوارض جانبی را به او اطلاع دهید.

چه فعالیت هایی برای دیسک گردن ضرر دارد ؟

برای حفظ سلامت دیسک‌های گردن و پیشگیری از تشدید علائم بیماری، بهتر است از برخی فعالیت‌ها خودداری کنید که ممکن است به دیسک‌های گردن ضرر بزنند. این شامل موارد زیر است:

بلند کردن اشیاء سنگین: بلند کردن اشیاء سنگین با استفاده از گردن و بدون استفاده از استخوان‌ها و عضلات دیگر بدن می‌تواند فشار زیادی بر روی دیسک‌های گردنی ایجاد کند و به آسیب رساندن آنها منجر شود.

تحمیل فشار بر گردن: استفاده از تکنیک‌های نادرست در ورزش‌ها یا وضعیت‌های روزمره می‌تواند به تنش در موقعیت‌های غیرطبیعی برای گردن منجر شود که ممکن است به طور دائمی باعث آسیب دیدن دیسک‌های گردنی شود.

حرکات نادرست گردنی : حرکات و حالات نادرست گردنی مانند خم شدن طولانی مدت گردن، خم شدن به طرف‌های گوناگون بدن، یا بلند کردن شانه‌ها ممکن است به طور مستقیم فشار زیادی بر روی دیسک‌های گردنی وارد کند که موجب آسیب و درد شود.

نگه داشتن وضعیت بدن نامناسب : نگه داشتن وضعیت نامناسب بدن مانند نشستن بر روی صندلی بدون پشتی، استفاده از مبل و تخت بی‌کیفیت، یا خوابیدن بر روی تشک‌های نرم و بی‌پشتیبان می‌تواند فشار زیادی بر روی گردن و دیسک‌های آن ایجاد کند.

ضربه و تصادفات :ضربه و تصادفات ممکن است به طور مستقیم به دیسک‌های گردنی آسیب وارد کنند و ممکن است به ترک یا فشار بیشتر بر روی آنها منجر شود.

عادات نامناسب روزمره :عادات نامناسب روزمره مانند استفاده بیش از حد از گوشی همراه، نشستن به طور طولانی در مقابل رایانه، یا حمل و نقل طولانی مدت با حالت‌های نامناسب می‌تواند به گردن و دیسک‌های آنها آسیب بزند.

از این‌رو، رعایت این نکات و خودداری از فعالیت‌ها و وضعیت‌هایی که ممکن است به دیسک‌های گردن آسیب وارد کند، می‌تواند به حفظ سلامتی و پیشگیری از بروز مشکلات جدی کمک کند.

 

https://www.spine-health.com/conditions/herniated-disc/cervical-herniated-disc-symptoms-and-treatment-options