دیسک گردن چیست ؟ علائم ، تشخیص و درمان

دیسک گردن یا به طور کامل‌ تر سندروم دیسک گردن، عارضه‌ای مربوط به مهره‌های گردنی ستون فقرات است که به دلیل نزدیکی این مهره‌ها به سیستم اعصال مرکزی، می‌تواند عوارض جانبی و دردهای زیادی را به همراه داشته باشد. در حقیقت دیسک گردن یک بیماری واحد نیست و مجموعه‌ای از اتفاقات ناگوار است که ممکن است برای هر یک از دیسک‌های مهره‌های گردنی بیافتد. در این مطلب قصد داریم همه چیز را درباره انواع ساختار و عملکرد دیسک گردن، عارضه‌ها و روش‌های درمانی آن‌ها با شما به اشتراک بگذاریم.

دیسک گردن چیست ؟

دیسک گردن به خروج بخشی از بافت نرم دیسک بین دو مهره گردنی و فشار بر روی اعصاب و بافت‌های اطراف آن اطلاق می‌شود. علائم آن شامل درد گردن، بازو، شانه و تحریک اعصاب است. درمان شامل استراحت، فیزیوتراپی، مصرف داروهای ضد التهابی و در موارد شدیدتر جراحی است. برای جلوگیری از این بیماری، ورزش مناسب، نگهداری درست از وضعیت بدنی و کاهش فشار بر روی گردن توصیه می‌شود.

بیماری “دیسک گردن” اصطلاحی است که به مجموعه‌ای از بیماریهای درگیر کننده آن اطلاق میگردد که همان “آرتروز گردن” بوده و بطور شایع تر به معنی بیرون زدگی دیسک گردن است. این مفصل هم مثل مفاصل دیگر ممکن است دچار آرتروز شود. “آرتروز” یا در اصطلاح علمی، ” استئوآرتریت” به معنای ساییدگی و فرسایش سیستم استخوانی و مفاصل بوده و اتفاقی است که با بالا رفتن سن بطور عادی در تمام افراد رخ میدهد. با حرکت مداوم و مکرر دو استخوان مجاور در هر مفصل رخ دادن این ساییدگی امری بدیهی خواهد بود. اما شکل ارتروز در قسمت دیسک کمی متفاوت است. با گذر زمان و بالا رفتن سن به بالای ۳۵ سال، به تدریج مایع طبیعی موجود در دیسک کمتر و کمتر میشود و دیسک رو به خشک شدن میرود. ماده ژلاتینی نرم که حاوی مقدار زیادی آب است به تدریج خشک میشود و انعطاف پذیری خود را از دست میدهد. حرکت دو مهره مجاور کمتر و سخت تر شده و به این ترتیب استخوان دو مهره هم ساییده میشوند و گاهی خودبخود و گاهی با حرکتی نامناسب، فشار زیادی به این دیسک ضعیف وارد شده و باعث میشود دیسک از جای خود بیرون بزند. به تمامی این روند، بیماری دیسک گردن می‌گویند.

ساختار مهره‌های گردن

ستون فقرات انسان‌ها از ۳۳ مهره یا استخوان مجزا تشکیل شده که در یک راستا قرار گرفته‌اند و در میان آن‌ها، مهره‌های اول تا هفتم (مهره‌های C1 الی C7) را مهره‌های گردن می‌نامند. مهره اول C1 به نام مهره اطلس مشهور است. نام این مهره از اطلس اسطوره یونان باستان گرفته شده که جهان را بر دوش خود داشت. این مهره نیز جمجمه و تمام سر را بر دوش خود دارد و وظیفه آن، نگهداشتن سر است. مهره دوم C2 اکسیس نام دارد و به سر شما اجازه چرخیدن به چپ و راست را می‌دهد. به همین ترتیب هر هفت مهره موجود، باعث حرکت سر انسان به چپ و راست، بالا و پایین و جلو و عقب می‌شوند.

وظیفه ستون فقرات، استوار نگهداشتن بدن انسان، محافظت از کانال نخاعی و حرکت و انعطاف آن است. اما مهره‌های گردنی این وظیفه را برای سر و جمجمه انجام می‌دهند و از این رو، اهمیت ویژه‌ای برای بدن دارند. هر یک از مهره‌های ستون فقرات، حفره‌ای در میان خود دارند که کانال نخاعی متشکل از هزاران رشته عصبی از آن عبور می‌کند. همینطور هر یک از مهره‌ها رشته عصب بیرونی خود را نیز دارند. پیرامون این مهره‌ها، مقادیر بسیاری از رگ‌های خونی، رشته‌های عصبی، ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها وجود دارد که این مهره‌ها را بر روی یکدیگر نگاه می‌دارند.

اما‌ آن‌چه میان تمامی مهره‌ها مانند یک بالشتک نرم قرار گرفته و از بر هم ساییده شدن و فشار به هم آوردن این مهره‌ها جلوگیری می‌کند، دیسک است. دیسک گردن یا دیسک‌های مهره‌های ستون فقرات که از فشار وزن، فشار ضربات و ساییده شدن مهره‌ها بر روی یکدیگر جلوگیری کرده و به انعطاف بیشتر بالاتنه‌ی انسان کمک می‌کنند و محل قرارگیری آن حد فاصل برآمدگی قدام و برآمدگی خلفی در کنار کانال نخاعی است.

ساختار دیسک گردن

دیسک گردن یا به طور کلی دیسک‌های بین مهره‌ای، ساختاری ژلاتینی دارند که از درون به بیرون، ساختارشان غلیظ‌تر و مستحکم‌تر می‌شود. به طوری که یک دیسک را می‌توان به سه بخش زیر تقسیم نمود:

لایه بیرونی

لایه خارجی دیسک که به آن آنولوس فیبروزوس یا حلقه دیسک نیز گفته می‌شود، ساختاری فیبری غضروفی (فیبروکارتیلاژ) دارد که از رشته‌های کلاژن در هم تنیده ساخته شده و محیط هسته درونی دیسک را احاطه می‌کند. وظیفه این لایه، توزیع یکنواخت نیروی وارده توسط فشار وزن و ضربه از سوی ستون فقرات بر ساختار دیسک است و این کار به وسیله همین رشته‌های کلاژن انجام می‌گیرد. همچنین این لایه، مانع از خروج مایع درون خود به بیرون نیز می‌شود. لایه‌ای که به هسته دیسک معروف است و سبب انعطاف آن می‌گردد.

 هسته درونی

هسته درونی دیسک بین مهره‌ای که به نوکلئوس پولپوزوس معروف است، شبکه‌ای از بافت‌های شل و ژله مانند فیبری است که در ژل موکوپروتئینی معلق است و کل این مجموعه، در قلب آنولوس فیبروزوس قرار گرفته است و به انعطاف بیشتر دیسک کمک می‌کند.

صفحات غضروفی دیسک

در بالا و پایین هر دیسک، صفحات غضروفی نازکی وجود دارند که ساختاری از جنس کلاژن و استخوان متخلخل داشته و وظیفه آن‌ها، چسباندن دیسک به مهره‌های بالایی و پایینی است. وجود مویرگ‌های جزئی بین صفحات غضروفی دیسک و هسته درونی آن، موجب خون‌رسانی و رسیدن مواد مغذی لازم برای شارژ همیشگی هسته دیسک می‌گردد.

هم هسته و هم لایه بیرونی دیسک، به طور کامل هیدراته (اشباع از آب) است و فشار روزانه کارها و وزن ایستادن سر بر روی بدن، باعث خروج آب از دیسک می‌گردد. به همین دلیل است که در پایان روزهای شلوغ، احساس خستگی، خشکی و درد در ستون فقرات ممکن است به سراغ آدم بیاید. البته با استراحت شبانه، تمام این آب از دست رفته جبران می‌شود و دیسک‌ها می‌توانند مجدداً خود را هیدراته نمایند و برای یک روز دیگر آماده شوند.

یکی از دلایلی که متخصصین ارتوپدی به همه توصیه می‌کنند آب کافی بنوشند، همین است که بدن باید آب کافی برای هیدراته نگاه داشتن تمام اعضای بدن و بخصوص دیسک‌های بین مهره‌ای داشته باشد. در صورت نبود آب کافی، خشکی دیسک به وجود می‌آید که انعطاف کمتر، درد بیشتر و آسیب‌های دیگر را برای افراد به همراه خواهد داشت. در ادامه درباره دلایل مختلف درد دیسک گردن و عارضه‌های مربوط به آن صحبت خواهیم نمود.

علت ایجاد دیسک گردن

بسیاری دلایل ممکن است باعث آسیب به دیسک گردن شوند. آسیب دیدگی دیسک گردن با فشار و درد و خشکی گردن همراه است؛ چرا که این دیسک در نزدیکی کامل با کانال نخاعی و در هم‌جواری با اعصاب نواحی ستون فقرات است و هر تغییری در وضعیت دیسک، می‌تواند باعث ایجاد التهاب عصبی و درد فراوان شود. دیسک گردن ممکن است به دلیل بیرون زدگی (فتق) بخشی از دیسک اتفاق بیفتد و ممکن است تنها مایع هسته داخلی آن به بیرون نشت یابد. گاهی حتی التهابات عصبی ممکن است سبب تحریک اعصاب در نواحی دیسک شده و موجب درد شوند. حتی گاهی خشکی دیسک نیز ممکن است باعث درد باشد. با این وجود، رایج‌ترین دلایل دیسک گردن را می‌توان موارد زیر دانست:

دژنراتیو طبیعی دیسک

دژنراتیو طبیعی دیسک یا خشک شدن دیسک، اصطلاحی است که برای توصیف وضعیت دیسک گردن در صورت عدم توانایی در ساخت پروتئین‌ها و بافت‌های کلاژن به کار برده می‌شود. با بالا رفتن سن، دیسک‌های مهره‌ای انسان در معرض خشک شدگی طبیعی قرار می‌گیرند که بخشی از فرآیند کهولت سن است و به سبب عدم توانایی بدن در ساخت کلاژن‌هایی که بافت نرم و انعطاف‌پذیر دیسک را ایجاد می‌کردند، دیسک‌ها خشک، غیر منعطف و لاغر می‌شوند. در این شرایط دیگر مهره‌ها نمی‌توانند به خوبی بر روی هم بلغزند، انعطاف لازم را از خود نشان دهند و فشار وزن را تحمل کنند.

تصادف یا ضربه ناگهانی

بسیاری از افراد دارای عارضه دیسک گردن، پس از یک حادثه مانند تصادف، سقوط یا برخورد یک جسم سخت به مهره‌های گردن دچار این آسیب شده‌اند. در چنین شرایطی ممکن است فیبروزوس دیسک دچار فتق شده و مایع هسته دیسک از آن خارج شود و پس از مدتی، تبدیل به خار استخوانی شده و فشار مستقیم به رشته‌های عصبی شما وارد نمایند.

شوک عاطفی (عصبی)

گاهی یک شوک عصبی یا یک حادثه عاطفی مانند شنیدن یک خبر ناگوار یا دیدن یک صحنه ناخوشایند، ممکن است باعث یک حمله عصبی سریع در بدن شده و یک عصب را ملتهب نماید. در چنین شرایطی اگر کوچک‌ترین ناهنجاری در دیسک گردنی شما وجود داشته باشد، آن ناحیه می‌تواند میزبان این التهاب عصبی گردد.

کار سخت و سنگین

انجام کارهای سخت روزانه که نیازمند بلند کردن مرتب بار از روی زمین یا پایین نگاه داشتن طولانی مدت سر باشد، می‌تواند خطر ابتلا به سندروم دیسک گردن را افزایش دهد. این اتفاق ممکن است نه ناگهانی، بلکه به مرور زمان اتفاق بیفتد و تحت فشار بودن مداوم مهره‌های گردنی، باعث فتق آهسته دیسک شود.

اضافه وزن

افراد دارای اضافه وزن بیش از دیگر افراد دچار دردهای مربوط به ستون فقرات می‌شوند. دلیل آن نیز به روشنی، بیشتر بودن فشار وزن بر روی ستون فقرات است.

استعمال دخانیات

تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف دخانیات، باعث کاهش توانایی بدن در ساخت کلاژن شده که این موضوع در کنار تمامی آسیب‌های موجود، باعث آسیب به دیسک‌های بین مهره‌ای نیز خواهد شد.

ورزش

ورزش نکردن و ورزش کردن به شکل غیر استاندارد هر دو به یک اندازه می‌توانند برای دیسک گردن خطرناک باشند. عدم تحرک کافی باعث خشکی مفاصل و به ویژه دیسک‌های بین مهره‌ای می‌شود و انجام ورزش غیر استاندارد نیز خطر آسیب دیدگی را به همراه دارد. این در حالی است که تحرک کافی حتی بدون انجام ورزش‌های سخت و خطرناک نیز برای حفظ نرمی و انعطاف ستون فقرات کافی است.

تغذیه

سوء تغذیه، عدم نوشیدن آب کافی، عادات غذایی غلط و مصرف نوشیدنی‌های گازدار و الکلی، همگی جزو مواردی هستند که می‌توانند باعث ابتلا به سندروم دیسک گردن، به‌خصوص در سنین بالاتر شوند.

خواب

خالی شدن طبیعی مایع نخاعی در طول روز که به دلیل تحمل فشار وزن اتفاق می‌افتد، هر شب در زمان خواب جبران می‌شود. استراحت کافی به بدن شما اجازه ریکاوری و باز پروری خود را می‌دهد و نداشتن خواب کافی نیز از این امر جلوگیری خواهد کرد. بنابراین با داشتن خواب کافی در طول شبانه روز می‌توان تا حدود زیادی از ابتلا به عارضه دیسک گردن جلوگیری کرد. ضمن آن که چگونگی خواب نیز اهمیت بسیار دارد. عادات عجیب در زمان خوابیدن مانند خوابیدن بر روی بالشت‌های بلند، می‌تواند موجب تحت فشار قرار دادن پیوسته مهره‌های گردن شود. بنابراین خواب کافی زمانی موثر خواهد بود که به شکلی استاندارد انجام شود.

علائم دیسک گردن

برای آن‌که بدانید کدام درد ناحیه گردن شما مربوط به دیسک است، باید علائم آن را دقیق‌تر بشناسید. در ابتدا باید بدانید که درد دیسک گردن، به گونه‌ای است که دیر یا زود شما را وادار به مراجعه به جراح ستون فقرات می‌کند. چرا که درد عصبی آن، تا حدودی کلافه کننده است. به‌خصوص که در حالت عادی سر ممکن است وجود نداشته باشد؛ اما با کوچک‌ترین حرکتی ناگهان سر بر آورد و باعث آزار شما شود. با این وجود، این علائم را نیز در نظر داشته باشید:

کاهش دامنه حرکتی

اگر دیسک یکی از مهره‌های شما در ناحیه گردن دچار آسیب شده باشد، ممکن است این مسئله دامنه حرکتی شما را محدود کند. حرکت گردن به جلو، عقب، چپ، راست و بالا و پایین، دامنه مشخصی دارد که در صورت بروز آسیب در هر سوی دیسک (قدامی یا خلفی) ممکن است متناظر با همان ناحیه آسیب، دامنه حرکتی نیز محدود گردد.

درد در زمان حرکت گردن

تصور کنید در حالت ایستاده هیچ دردی در گردن خود ندارید، اما با چرخاندن سر ناگهان درد شدیدی در ناحیه گردن خود حس می‌کنید. این مسئله ممکن است که ناشی از فتق دیسک یا آسیب دیگری در همین ناحیه باشد. اگر چنین نوع دردی به سراغ شما آمده، بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

درد در سرشانه‌ها

درد دیسک گردن ممکن است به سرشانه‌ها و ناحیه پشتی کمر نیز منتقل شود. دلیل این موضوع پیوسته بودن و مرتبط بودن رشته‌های عصبی این نواحی است که در صورت وجود التهاب در یکی، دیگر رشته‌ها نیز ملتهب خواهند شد.

گزگز کردن شانه، بازو یا انگشت

یکی دیگر از علائم دیسک گردن، سوزن سوزن شدن ناحیه شانه، بازو یا انگشتان دست است. این مسئله نیز مانند قبلی به سبب مرتبط بودن و پیوستگی رشته‌های عصبی به وقوع می‌پیوندد.

تشخیص دیسک گردن

برای تشخیص دیسک گردن، چند مرحله معاینه و آزمایش وجود دارد که باید به ترتیب انجام گیرد:

معاینات بالینی

این مرحله توسط پزشک مغز و اعصاب انجام می‌گیرد و شامل معاینات فیزیکی و بررسی دامنه حرکت و درد در این ناحیه است.

عکس برداری از ستون فقرات

مرحله بعدی آزمایشات تصویری است که شامل عکس برداری اشعه ایکس و عکس برداری به وسیله MRI از ستون فقرات است.

الکترومیوگرافی

الکترومیوگرافی یا آزمایش سرعت هدایت عصبی (EMG/NCV) یک آزمایش الکتریکی عصبی است که در آن، وضعیت عملکرد رشته‌های عصبی شما مورد سنجش قرار گرفته و به این وسیله، رشته‌های عصبی درگیر در دیسک گردن شما، شناسایی می‌شوند.

درمان دیسک گردن

گام اول در درمان بیرون زدگی دیسک گردن درمان دارویی و استراحت است مگر اینکه مواردی رخ دهد که جراحی اورژانس را لازم کند؛ این موارد در قسمت درمان جراحی توضیح داده خواهند شد. در واقع استراحت بسیار بسیار مهمتر از آن چیزی است که تصور میشود، استراحت به معنی عدم مراجعه به محل کار یا حداقل کم کردن فعالیت کاری یا فعالیت در منزل است. گردنبند یا “کولار” که ممکن است نرم یا سخت باشد، وسیله‌ای کمکی برای این استراحت است. گردنبند تا حدودی حرکات گردن را محدود میکند و همواره به بیمار هشدار میدهد که مجاز به حرکات بی مهابا در گردن نیست وگرنه خود بستن گردنبند نقش درمانی قابل توجهی ندارد. استفاده از داروهای ضدالتهاب، ضد درد، شل کننده عضلات و برخی ویتامینها مثل ویتامین ب یک اصول درمان دارویی اولیه هستند. با استراحت و این دارو درمانی اکثر بیماران بهبود قابل توجه پیدا میکنند حتی در مورد افرادی که دیسک بیرون زده بزرگی دارند به صلاح دید جراح مغز و اعصاب میتوان  ضمن‌ توجه به بروز علائم هشدار، برای درمانهای جراحی توجه نکرد و صبر کرد تا پاسخ به درمان دارویی مشخص گردد.

جراحی دیسک گردن

اگر در جراحی های مغز و اعصاب بخواهیم یک عمل را به عنوان کم دردسرترین، کم عارضه ترین و موثرترین عمل جراحی نام ببریم، جراحی دیسک گردن خواهد بود. گرچه هیچ عمل جراحی بی‌خطر نیست اما ریسک عفونت و عدم پاسخ به جراحی در این عمل بسیار کم بوده و درد مراقبت بعد از عمل دیسک گردن حداقل است. در این عمل برشی کوچک در جلوی گردن معمولا داخل یکی از چینهای گردن داده میشود که تاثیری در زیبایی ظاهری بیمار هم نداشته باشد. از کنار مری و نای، دسترسی به دیسک گردن فراهم میشود و بعد از برداشتن دیسکی که خراب شده، پروتز با یا بدون استخوان جایگزین میگردد. در حالت عادی زمان بستری بعد از عمل معمولا یک روز است و درد محل عمل هم به سرعت رو به بهبود میرود. از طرف دیگر، درد تیرکشنده به دستها بلافاصله برطرف شده و آرامش را به بیمار بازمیگرداند. اما گزگز دستها ممکن است تا مدتی باقی مانده و به تدریج برطرف شوند و همانطور که در بالا ذکر شد، ضعف عضلات، کوچک شدن عضلات، اختلال راه رفتن و اختلال کنترل ادرار و مدفوع که در موارد پیشرفته دیده میشوند ممکن است کمتر و دیرتر به درمان پاسخ دهند و گاهی حتی به درجاتی باقی بمانند.

مورد جالب دیگر آن چیزی است که در زمان عمل به جای دیسک قرار داده میشود؛ در قدیمی‌ترین شکل جراحی، قسمت کوچکی از استخوان لگن برداشته شده و به جای دیسک قرار داده میشود و با گذر زمان این استخوان به مهره‌های بالا و پایین جوش میخورد. به تدریج پروتزهای صنعتی جایگزین شدند که جنسهای مختلف از جمله فلزی داشته و هر کدام مزایا و معایب خود را دارند تا پروتز‌های نوین که در قسمتهای بعدی به آنها اشاره خواهد شد.

این جراحی در مواردی بکار میرود که یا درمانهای غیرجراحی موثر نبوده و بیمار همچنان درد داشته باشد یا عارضه‌ای مثل ضعف عضلانی رخ دهد. در مواردی میتوان انجام عمل جراحی دیسک گردن را اورژانس دانست: ضعف ناگهانی و شدید در دستها یا پاها و یا ایجاد اختلال در کنترل ادرار و مدفوع. در این موارد صبر و تعلل در برداشتن فشار از روی عصبها و نخاع ممکن است به قیمت ماندگار شدن این عوارض تمام شود.
موفقیت در جراحی دیسک گردن به دوران بعد از عمل و مراقبتهای صحیح نیز وابسته است که در قسمت دیگری به تفصیل توضیح داده شده است.
لازم به ذکر است در گذشته دور، جراحی دیسک گردن نیز مانند کمر از پشت گردن انجام میشد که با معرفی تکنیک کم‌عارضه و موثر جراحی از جلوی گردن تنها در موارد خیلی نادر برای دیسک بیرون زده از برش پشت گردن استفاده میشود مگر آنکه مشکل دیگری مانند تنگی کانال گردن نیز همزمان وجود داشته باشد.

انواع جراحی دیسک گردن

برای عارضه‌های مختلف دیسک گردن، عمل‌های جراحی مختلفی نیز وجود دارند که از نظر تکنیکی و تکنولوژی عمل، با یکدیگر متفاوت هستند. عمل جراحی باز دیسک، عمل جراحی پیوند پروتز دیسک، عمل جراحی اندوسکوپی، عمل جراحی لیزری، عمل بلاک عصبی و… همگی جزوی از عمل‌‌های جراحی دیسک گردن به شمار می‌روند. اما تمامی انواع عمل‌ها را می‌توان از حیث ناحیه شکاف و عمل به سه دسته زیر تقسیم نمود:

جراحی قدامی دیسک گردن

به عمل‌های جراحی گفته می‌شود که بسته به تشخیص پزشک و به دلیل دسترسی بهتر به محل عارضه، از جلوی گردن انجام می‌گیرد و خود انواع مختلفی دارد.

جراحی خلفی دیسک گردن

به انواع عمل‌های جراحی دیسک گردن گفته می‌شود که بسته به تشخیص پزشک و به دلیل دسترسی بهتر، از ناحیه پشت گردن انجام می‌گیرند.

 جراحی ۳۶۰ درجه دیسک گردن

در شرایط خاصی مانند تنگی شدید کانال نخاعی یا فتق چند محوره، ممکن است تشخیص تیم پزشکی بر این باشد که عمل جراحی باید به روش ۳۶۰ درجه انجام گیرد. در چنین جراحی‌هایی پزشکان مجبور خواهند بود از پشت و جلوی گردن برای دسترسی کامل به عارضه به صورت هم زمان عمل جراحی انجام دهند و عمل دشواری نیز محسوب می‌شود.

پروتز دیسک گردن

در مواقعی که بیرون زدگی دیسک گردن و یا فرسودگی گردن، باعث شود که عمل جراحی نتواند عارضه را به طور کامل درمان کند و یا این احتمال وجود داشته باشد که مدتی پس از عمل جراحی مشکل مجدداً باز گردد، یکی دیگر از پیشنهادات موجود، پیوند پروتز مصنوعی دیسک گردن است. پروتز مصنوعی دیسک گردن، سازه‌ای شگفت انگیز است که حاصل همکاری مهندسین پزشکی و مهندسین پلیمر، مهندسین مکانیک، پزشکان ارتوپدی و پزشکان مغز و اعصاب است.

این پروتز مصنوعی به گونه‌ای طراحی شده که برای پیوند آن به ستون فقرات نیاز به پیوند استخوانی نباشد و احتمال باز پس زدن به حداقل برسد. همچنین توانایی این پروتز در دفع فشار، تحمل وزن، جلوگیری از اصطکاک بین مهره‌ها و انعطاف کافی ستون فقرات هیچ چیز از دیسک طبیعی کم ندارد و می‌تواند به سرعت مشکل درد و فشار عصبی را در بیمار حل کند.

عمل پروتز دیسک گردن عمل دشواری برای پزشکان است و تلفیقی از تکنولوژی روز دنیا و تجربه و دانش پزشکان حاذق را می‌طلبد. اما نتیجه آن برای برخی بیماران که روش‌های درمانی دیگر نمی‌تواند برای آن‌ها کارساز باشد، بسیار مطلوب است و می‌تواند درد سالیان آن‌ها را برای همیشه از آن‌ها دور کند. البته این عمل نسبت به دیگر عمل‌ها از نکات مراقبتی بیشتری برخوردار است و فرآیند مراقبت‌های بعد از عمل آن نیز از اهمیت ویژه‌تری برخوردار خواهد بود. اما نتیجه، ارزش کافی برای تحمل این دوران را خواهد داشت.

بهترین جراح دیسک گردن

عمل جراحی دیسک گردن باید توسط یک تیم حاذق جراحی ستون فقرات اتفاق بیفتد که شامل پزشک جراح ستون فقرات، پزشک جراح مغز و اعصاب تیم جراحی آن‌هاست. اگر دیسک گردن شما نیاز به عمل جراحی داشته باشد، باید در جستجوی بهترین جراح دیسک گردن باشید که بتواند با یک عمل جراحی مشکل دیسک گردن شما را برای همیشه حل نماید. برای یافتن بهترین جراح، باید به چه عواملی توجه داشت؟

ما به شما توصیه می‌کنیم که تخصص پزشکان، رزومه علمی آنان و تجربه کاری‌شان را مورد تحقیق قرار دهید. به علاوه، به بروز بودن آنان از نظر علمی و مسلط بودن‌شان به جدیدترین متدهای درمانی روز جهان نیز توجه کنید. کلینیکی که عمل جراحی شما در آن انجام خواهد شد را از نظر امکانات، تجهیزات و فناوری‌های مجهز بررسی کنید و درباره تخصص و تجربه تیم جراحی خود نیز تحقیق نمایید. شما می‌توانید تمام این تحقیقات را انجام دهید و در کنار آن، از تجربه افرادی که نزد پزشک مورد نظر شما جراحی کرده‌اند نیز بهره‌مند شوید. هر آنچه می‌کنید، به خاطر داشته باشید که سلامتی شما جایی برای تعارف، کوتاهی و اشتباه ندارد. هدف نهایی، درمان شماست و این باید اولویت شما و پزشک شما قرار بگیرد.

تمریناتی برای بهبود دیسک گردن

پیش از هر چیز باید بدانید که درمان دیسک گردن در اغلب مواقع نیاز به مراجعه به پزشک، دارو درمانی، فیزیوتراپی و حتی گاهی اوقات جراحی دیسک گردن دارد. اما با این وجود برخی از دردهای خفیف دیسک گردن را می‌توان با تمریناتی در خانه بهبود بخشید. مشروط بر این که پزشک شما این امر را توصیه کرده باشد. دقت داشته باشید که بعضی اوقات ممکن است این تمرینات خانگی به دلیل وخامت موضوع، باعث بدتر شدن وضعیت دیسک گردن شود. بنابراین اگر به خاطر درد گردن و علائمی که در بالا اشاره کردیم به پزشک مراجعه کردید و به شما تمرینات خانگی دیسک گردن را توصیه کرد، می‌توانید از تمرینات زیر استفاده کنید:

برای تقویت عضلات قدامی گردن

برای تقویت عضلات جانبی و قدامی گردن، دو انگشت دست خود را بر روی چانه خود بگذارید و بدون آن که مهره‌های گردن را خم کنید، سعی کنید به سمت جلو نیز وارد کنید. در عین حال با دو انگشت خود از جلو آمدن گردن خودداری کنید. این کار را برای ۵ ثانیه انجام دهید و سپس استراحت کنید. در هر ست، ۶ الی ۸ بار این کار را انجام دهید.

برای تقویت عضلات خلفی گردن

برای این کار یک حوله را دور گردن خود بیاندازید و با دو دست آن را نگاه دارید. سپس عکس کار گفته شده در مورد اول را برای تقویت عضلات خلفی گردن انجام دهید.

برای تقویت دیسک

برای این کار باید چهار تمرین را انجام دهید. ابتدا انگشتان دو دست خود را به هم حلقه کرده و کف دستان‌تان را بر روی پیشانی بگذارید. سپس از گردن به سمت جلو فشار وارد کنید و با دستان خود مانع از جلو آمدن گردن شوید. سپس دو کف دست را بر پشت سر گذاشته و همین کار را تکرار کنید. بعد از آن، با دست چپ سمت چپ سر را نگاه داشته و این کار را تکرار کنید و در پایان، همین کار را با دست راست برای سمت راست سر انجام دهید. برای انجام این ورزش‌ها،  هر بار ۵ ثانیه مکث کنید و سپس استراحت نمایید. برای هر ست می‌توانید ۱۰ الی ۱۵ بار این کار را انجام دهید.

جمع بندی و نتیجه گیری

دیسک گردن به حلقه‌ای نرم و انعطاف‌پذیر گفته می‌شود که بین تمامی ‌مهره‌های گردنی انسان قرار می‌گیرند و باعث دفع فشار وارده از بیرون و همینطور انعطاف هر چه بیشتر گردن می‌شوند. همینطور به کمک دیسک گردن، اصطکاک بین مهره‌ها کم شده و از فرسایش آنان جلوگیری می‌گردد. در این مطلب به معرفی ساختار دیسک گردن، عوامل و دلایل آسیب به دیسک گردن، عارضه‌های مربوط به دیسک گردن و همینطور روش‌های درمانی آن پرداختیم. درباره انواع روش‌های جراحی دیسک گردن و پروتز دیسک گردن نیز توضیحات کافی را در اختیار شما قرار دادیم. در پایان آنچه مهم است، آشنایی شما با عوامل دردهای بدنی و چگونگی درمان آن‌ها به کمک پزشکان متخصص است.