استفاده از نویگیشن در جراحی های مغز

نویگیشن در جراحی های مغز

استفاده از ناوبری یا نویگیشن در جراحی های مغز

در دوران باستان انسانها برای پیدا کردن راه برگشت خود از شکار به خانه در طول مسیر علائمی را روی سنگها و درختها و زمین ایجاد میکردند. تا اینکه نقشه ابداع شد و با استفاده از ستاره‌ها و ماه و خورشید و انطباق آن بر روی نقشه مسیریابی در بیابانها و دریاها میسر گردید.

پیچیدگی استفاده از آسمان و ستاره‌ها برای هدایت کشتی‌ها، دانستن علمی با نام “ناوبری” را لازمه سفر در دریاها کرده بود و در نهایت در دهه ۱۹۷۰ وزارت دفاع آمریکا برای اولین با از GPS برای هدایت نیروهای خود بهره برد. در این سیستم، ارتباط بین دستگاه‌های مجهز به GPS با ماهواره‌ها برقرار شده و پاسخ ماهواره، نقطه قرارگیری فرد را در نقشه‌ دنیا که روی دستگاه‌ها نصب شده‌اند نشان میدهد.
از همین تکنولوژی در دستگاهی به نام “Navigation” برای عملهای جراحی مغز و اعصاب استفاده شده است. مغز انسان شبیه کره‌ای است که در سطح آن چین و شکنج‌های متعددی وجود دارد با ظاهری تقریبا مشابه و برخی ضایعات مغزی مثل تومورهای مغزی یا ضایعات عروقی از جمله کاورنوم‌ مغزی اگر در عمق مغز قرار گیرند هیچ تغییری را در ظاهر بیرونی مغز ایجاد نمیکنند و به دلیل کوچک بودن آنها پیدا‌کردنشان در بافت طبیعی مغز بدون استفاده از تکنولوژی “ناوبری” تقریبا غیرممکن خواهد بود. حیاتی بودن بافت مغز هم اهمیت پیدا کردن محل دقیق آنها برای به حداقل رساندن آسیب به بافت طبیعی را دو چندان میکند.
در این تکنولوژی از اشعه مادون قرمز استفاده میشود. ابتدا بیمار ام آر آی شده و بعد به اتاق عمل منتقل میگردد. در اتاق عمل پس از بیهوشی، دستگاه با کمک پرتوهای مادون قرمز قسمتهای مختلف جمجمه را شناسایی کرده و با ام آر آی بیمار که حکم نقشه را دارد انطباق میدهد. به این ترتیب در طول زمان عمل، بهترین جراح مغز و اعصاب ابزاری را در دست دارد و با قرار‌گرفتن آن در قسمتهای مختلف مغز توسط جراح تومور مغزی ، دستگاه موقعیت ابزار را در صفحه خود روی ام آر آی نشان میدهد تا زمانی که ضایعه پیدا شود و بتوان با کمترین آسیب ممکن به آن دستیابی پیدا کرد. درست مانند یک کشتی که در سطح کره زمین حرکت میکند و مسیر حرکت خود را به کمک دستگاه GPS تا رسیدن به مقصد پیدا کرده و دنبال می‌نماید.

3.3/5 - (6 امتیاز)