عمل موفقیت آمیز خارج کردن میلگرد به اندازه یک متر از جمجمه یک بیمار افغانی در حالی در بیمارستان حضرت رسول صورت گرفت که بسیاری بر این باور بودند که این عمل ریسک بالایی دارد و احتمال دارد که جان فرد را به خطر بیاندازد. اما این عمل بدون ایجاد هیچ خطری برای بیمار افغانی توسط دکتر علیرضا طبیب خویی ، جراح مغز و اعصاب انجام گرفت. انجام موفقیت‌آمیز این عمل جراحی به بهانه‌ای تبدیل شد که با دکتر طبیب خویی مصاحبه‌ای انجام دهیم.
*بیمار افغانی در چه شرایطی به بیمارستان حضرت رسول آورده شد؟
بیمار توسط اورژانس تهران با سطح هوشیاری ۱۳ به مرکز حضرت رسول (ص) آورده شد. پرسنل محترم آتش نشانی نیز به همراه بیمار به اورژانس این مرکز مراجعه کرده بودند. بیمار بیقرار بود و بیقراری وی ممکن بود سبب جابه‌جایی میلگرد و تشدید آسیب مغزی شود به همین خاطر بیمار کاملآ sedate شد. طول میلگرد نزدیک به یک متر می‌شد و به این دلیل امکان انجام سی تی اسکن فراهم نبود. با توجه به سطح هوشیاری بیمار پیش بینی می‌شد که فرصتی برای انجام سی تی قبل از جراحی ایجاد شود.
*چه مدت پس از آوردن بیمار امکان انجام آزمایش‌ها برای عمل جراحی فراهم شد؟
به کمک پرسنل آتش نشانی و با استفاده از دستگاه هوا برش بدون ایجاد حرکت در میلگرد طول آن با برش در دو طرف کم شد. به این ترتیب از هر سمت جمجمه طولی حدود ۱۵ سانتی‌متر باقی ماند. سپس سی تی اسکن و سی تی آنژیوگرافی انجام شد. میلگرد از استخوان فرونتال راست وارد می‌شد و پس از عبور از داخل بطن از خط وسط عبور می‌کرد و از استخوان اکسیپیتال چپ خارج می‌شد. به دلیل آرتیفکت جسم ارزیابی دقیق‌تری امکان‌پذیر نبود ولی هماتوم با حجم قابل توجه مشاهده نمی‌شد. حدود ۳ ساعت بعد از ورود بیمار، بیهوشی و جراحی در اتاق عمل جراحی مغز و اعصاب شروع شد.
*عمل جراحی شما در چه شرایطی انجام شد؟ این عمل از چه ویژگی خاصی برخوردار بود؟ ریسک این عمل چقدر بود؟
سر بیمار در وضعیت لترال فیکس گردید و پس از آماده سازی دو سمت با دو انسیزیون محل ورود و خروج باز شدند. استخوانهای اطراف جسم به‌کمک میکرودریل کوانیوتومی شدند و جسم آزاد شد. انتهای فرونتال با آب اکسیژنه شستشو داده شد و «دورا» باز گردید. سپس به کمک دستیاران بدون ایجاد تغییری در مسیر، میلگرد از سمت اکسیپیتال خارج گردید و خونریزی موضعی محل‌های ورود و خروج کنترل شد. تصمیم جهت خارج کردن جسم بر اساس ناهمواریهای روی آن و پرهیز از ترومای بیشتر به تورکولا بود. جابه‌جایی جسم در مسیر خروج می‌توانست به عروق مجاور آن در بطن آسیب زده و عمل را ناموفق کند زیرا آسیب این عروق عمقی سبب می‌شد بعد از جراحی هوشیاری بیمار بالا نیاید، ولی خوشبختانه در سی تی بعد از جراحی خونریزی قابل توجهی وجود نداشت و بیمار روز بعد بیدار بود و نمره هوشیاری بیمار 14 بود.
*بیمار در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟
در حال حاضر بیمار هوشیار است و نقص نورولوژیک ندارد. مننژیت ایجاد شده به دلیل آلودگی جسم درمان شده و در روزهای آینده انشاالله ترخیص خواهد شد.
