سکته مغزی چیست ؟ تشخیص , علائم و درمان

سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی است که ناشی از قطع یا کاهش خونرسانی به بخشی از مغز است. علت اصلی سکته مغزی معمولاً انسداد عروق خونی و عدم رسیدن خون به قسمتی از مغز است. این وضعیت می‌تواند به طور ناگهانی و بدون هشدار قبلی رخ دهد و علائم آن شامل از دست دادن حس یا حرکت در یک ناحیه از بدن، سختی در صحبت کردن و درک مطالب، گیجی، سردرد شدید و ناگهانی، و تشنج‌ باشد. این شرایط نیاز به مداخله فوری دارند، زیرا زمان بازگشت عملکرد مغز می‌تواند در این حالت تأثیر گذار باشد و درمان سریع و مؤثر می‌تواند عوارض بیشتری را از جمله از دست دادن توانایی حرکتی و زبانی کاهش دهد. اختصاص دادن چند دقیقه کوتاه برای مطالعه این مطلب، می‌تواند ناجی جان شما یا عزیزان‌تان باشد.

سکته مغزی چیست ؟

سکته مغزی یک حادثه اوژانسی عروقی مغز است که به دلیل قطع یا کاهش خونرسانی به بخشی از مغز اتفاق می‌افتد. عروق خونی که خون به بخش‌ های مختلف مغز می‌رسانند، ممکن است به دلیل لخته‌ ای شدن (ترومبوز) یا پارگی مسدود شوند، که منجر به کاهش یا قطع خونرسانی می‌شود. در نتیجه، بافت‌های مغزی که به خون احتیاج دارند برای عملکرد بهینه، از نظر اکسیژن و مواد مغذی محروم می‌شوند که منجر به مرگ آنها و ایجاد سکته مغزی می‌گردد. علائم سکته مغزی ممکن است شامل از دست دادن حس یا حرکت در یک ناحیه خاص از بدن، مشکلات در صحبت کردن، سردرد شدید، گیجی، و تشنج‌ها باشد. تشخیص و درمان سریع این حادثه حیاتی است؛ برای بازگشت بهبود بیمار و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به بافت‌های مغزی، باید بلافاصله تحت نظر متخصصین پزشکی قرار گیرد.

شایع ترین علت های سکته مغزی چیست ؟

شایع‌ترین علت‌ های سکته مغزی شامل دو دسته اصلی هستند: سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی هموراژیک. در سکته مغزی ایسکمیک، انسداد عروق خونی (ترومبوز یا امبولی) باعث محدود شدن یا قطع خونرسانی به بخشی از مغز می‌شود، که معمولاً به علت لخته‌ای شدن خون در عروق خونی رخ می‌دهد. این نوع سکته مغزی حدود ۸۵٪ تا ۹۰٪ از تمام موارد سکته مغزی را شامل می‌شود. در سکته مغزی هموراژیک، خونریزی به دلیل پارگی عروق خونی در مغز رخ می‌دهد، که می‌تواند ناشی از ضعف دیواره عروق خونی یا شرایطی مانند فشار خون بالا باشد مانند آنوریسم مغزی . عوامل خطر اصلی شامل فشار خون بالا، دیابت، چربی خون بالا، سیگار کشیدن، چاقی، فعالیت بدنی کم، و سابقه خانوادگی از بیماری‌های قلبی عروقی می‌باشد. به طور کلی، شناخت عوامل خطر و پیشگیری از آن‌ها می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا به سکته مغزی کمک کند.

علائم قبل از سکته مغزی

سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی است که بسیاری از موارد آن با علائمی که قبل از وقوع سکته مغزی ظاهر می‌شوند، شناسایی می‌شود. این علائم می‌توانند به طور ناگهانی ظاهر شده یا به تدریج پیشرفت کنند و نباید نادیده گرفته شوند. یکی از علائم معمول قبل از سکته مغزی، سردرد ناگهانی یا شدید است که ممکن است با سایر علائم همراه باشد مانند گیجی، تاری دید، یا دشواری در گفتار. علائم دیگر شامل احساس ناخوشایند یا درد ناشی از فشار یا تنگی در قفسه سینه، احساس ضعف یا توسعه حس بی قراری و تنش نامحدود است. در برخی موارد، افراد ممکن است علائمی مانند تنش عضلانی در صورت، شانه‌ها و بازوها تجربه کنند، که این نشانه‌گر احتمالاً تهاجم خون به مغز است. اختلالات دیداری نیز ممکن است از جمله تغییرات در دیداری، دوبینی، یا بینایی دوباره به وضوح و وضوح نامشخص بودن. افرادی که مبتلا به دیابت هستند ممکن است به علائم بیشتری حساس باشند و احساس کهربا تخصص در ناحیه صورت، بازوها یا پاها نیز از نشانه‌هایی است که در بعضی از افراد ممکن است قبل از سکته مغزی ظاهر شود.

علائم شایع سکته مغزی چیست ؟

علائم شایع سکته مغزی می‌تواند شامل چندین علامت و نشانه باشد که به طور عمده به از دست دادن حس یا حرکت در یک ناحیه خاص از بدن مرتبط است. این علائم ممکن است به شدت و ناگهانی ظاهر شوند و شامل از دست دادن قابلیت حرکت یا حس در یک نیمه‌ ی بدن، معمولاً در صورت یا دست، سختی یا ناتوانی در صحبت کردن، دچار شدن به گیجی و احساس سرگیجه ناگهانی، سردرد شدید و غیرمعمول، و نیز تشنج‌های ناگهانی می‌شود. این علائم معمولاً بسته به محل و شدت اتفاق ممکن است متفاوت باشند، با این وجود، همه‌ی آنها نشانه‌های فوری برای مراجعه به پزشک و بررسی دقیق وضعیت از سوی متخصصان  مغز و اعصاب محسوب می‌شوند.

• گیجی ناگهانی :در حالی که بیمار روزی طبیعی مانند هر روز دیگر را سپری کرده ناگهان دچار یک گنگی مبهم می‌شود. سرگیجه‌ای ناشناخته به سراغش می‌آید و متوجه می‌شوید که درکش از محیط پیرامون و اتفاقات در حال وقوع کاهش یافته است؛ به طوری که نمی‌تواند به گفته‌های شما توجه کند و انگار در عالمی دیگر سیر می‌کند.
• سردرد و استفراغ : سردردی شدید، نقطه‌ای و کاملاً ناگهانی به سراغ فرد می‌آید که گاهی ممکن است با تهوع یا استفراغ نیز همراه باشد. در این شرایط باید شدیداً هشیار باشید و احتمال سکته مغزی را در نظر داشته باشید.
• ضعف بدنی :بدن فرد ناگهان سست شده و ناگهان در دست یا پاها احساس ضعف می‌کند. این حالتی است که فرد احساس بی‌حسی در عضلات ندارد اما مثلاً اگر از او بخواهید جفت بازوهایش را به بالا بلند کند، خواهید دید که این کار برایش دشوار شده است.
• فلج یک سمت بدن : یکی از علائم آشکار سکته مغزی، فلج نقطه‌ای در بدن، به‌خصوص در صورت یا دست‌ها است. معمولاً از آنجایی که سکته مغزی در ابتدا به یک نیم‌کره آسیب وارد می‌کند، بنابراین این فلجی یک سوی بدن را در بر می‌گیرد.
• اختلال در بینایی : حرکات غیر طبیعی مردمک، گردش چشم به چپ و راست به صورت غیر ارادی، دوبینی، تار بینی و افت ناگهانی قدرت بینایی از جمله نشانه‌های سکته مغزی هستند.
• اختلال در گفتار : متوجه می‌شوید که فرد در ادای صحیح حروف و کلمات مانند قبل نیست و انگار فلج عضلات فک یا دهان، صورت گرفته است. حالت گفتار در این شرایط به شکلی است که انگار چیزی در دهان فرد است و یا داروی بی‌حسی زده است. اگر اختلال در گفتار به صورت ناگهانی (به‌خصوص با یکی دیگر از علائم نام برده) ظاهر شود، احتمال سکته مغزی بالاست.
• مشکل تعادل و هماهنگی اعضای بدن : مغز ما به طور کاملاً خودکار، تعادل و هماهنگی بین اعضای بدن را حفظ می‌کند. اگر فردی قادر به حفظ تعادل نیست و یا هماهنگی بین اعضای بدنش از بین رفته، این می‌تواند هشداری برای سکته مغزی و آغاز زمان طلایی باشد.
• احساس درد  : فرد می‌گوید کف پاهایم تیر می‌کشد؛ دستانم درد می‌کنند؛ استخوان بازویم تیر می‌کشد؛ در عین حال ممکن است بگوید کف دستان یا کف پاهایم احساس سرما (یا گرمای) شدید می‌کنم. این علائم را در هر حال جدی بگیرید.
• اختلال در احساسات : اگر می‌بینید که فرد به طور ناگهانی دچار فروپاشی عاطفی شده و خلق و خوی او کاملاً تغییر کرده یا به شکلی غیر طبیعی توانایی درک احساسات خود را از دست داده، این نشانه را نیز باید جدی بگیرید.

علائم اولیه سکته مغزی چیست ؟

با دیدن برخی علائم می‌توان به وقوع سکته مغزی شک کرد. اگر شخص دچار از دست دادن حس یا حرکت ناگهانی در یک ناحیه خاص از بدن، مانند صورت، دست یا پا شود، باید به سرعت توجه شود. علاوه بر این، اگر شخص دچار سختی یا ناتوانی در صحبت کردن، به ویژه با زبان گیر است و نمی‌تواند کلمات را درست تلفظ کند، این نیز یک علامت نگران‌کننده است. سرگیجه یا گیجی ناگهانی، سردرد شدید و ناگهانی، تاری دید، و حتی تشنج‌های ناگهانی نیز می‌توانند نشانه‌های سکته مغزی باشند. در صورت ظاهر شدن هرکدام از این علائم، تأکید می‌شود که فوراً به خدمات اورژانسی مراجعه شود تا تشخیص دقیق ارائه شود و درمان مناسب به موقع آغاز شود، زیرا زمانبندی درمان سکته مغزی بسیار مهم و حیاتی است برای بهبود نتایج بالینی و کاهش اثرات بلندمدت آن.

تشخیص سکته مغزی

تشخیص سکته مغزی یک فرآیند بسیار حیاتی است که نیازمند شناسایی سریع علائم و علت اصلی این حادثه است. سکته مغزی ممکن است به دلیل انسداد یا خراشیدگی عروق خونی که به مغز خون می‌رسانند، رخ دهد. علائم شایع سکته مغزی شامل از دست دادن حس یا حرکت در یک ناحیه خاص از بدن، به ویژه در صورت، دست یا پا، می‌باشند. تشخیص این حالت معمولاً با استفاده از تصویربرداری مغزی مانند MRI و CT انجام می‌شود که به پزشک اطلاعات دقیقی از مکان و اندازه سکته وارد می‌کند. برای تشخیص دقیق‌تر و تعیین نوع سکته (آیسکمیک یا هموراژیک)، ممکن است آزمایش‌های خونی و دیگر آزمایش‌های تشخیصی مورد نیاز باشند. تشخیص سریع و درمان مناسب سکته مغزی می‌تواند بهبود قابل توجهی در نتایج بالینی و کاهش عوارض جبران‌ناپذیر برای بیماران داشته باشد، بنابراین توجه به علائم و مراجعه به مراکز درمانی فوری الزامی است.

اقدامات اولیه پس از تشخیص علائم سکته مغزی

سکته مغزی می‌تواند قدرت تکلم را از فرد بگیرد یا در آن اختلال ایجاد کند. می‌تواند قسمتی از بدن یا حتی تمام بدن را فلج کند. ممکن است حافظه فرد را دچار اختلال کند. ممکن است آسیب‌های عاطفی عمیق به فرد وارد کند و باعث افسردگی شدید شود. ممکن است فرد را در انجام کارهای روزمره ناتوان کند و حتی می‌تواند جان افراد را به خطر بیندازد. تمام این‌ها به تشخیص سریع، اقدام به موقع و درمان درست بستگی خواهد داشت. اگر با دیدن برخی از علائم ذکر شده، به سکته مغزی مشکوک شدید، برای اطمینان چند تست ساده زیر را انجام دهید:

از فرد بخواهید لبخند بزند تا مطمئن شوید که فلج صورت اتفاق نیفتاده باشد. از فرد بخواهید هم زمان دو بازویش را بالا بیاورد. از فرد بخواهید حرف‌های شما را پس از شما تکرار کند و چند جمله ساده بگویید. از فرد بخواهید تنها با مردمک چشم، مسیر انگشت شما را دنبال کند و سپس به آرامی با انگشت خود مردمک چشم وی را به چپ، راست، بالا و پایین هدایت کنید.

اگر با این تست‌ها احتمال سکته مغزی را بیشتر دیدید، به فرد درباره تشخیص خود حرفی نزنید و به‌جای این، به وی آرامش دهید. نباید از آنچه برایش اتفاق افتاده بترسد؛ چرا که ترس در این شرایط باعث تسریع و تشدید علائم خواهد شد. خود نیز آرامش‌تان را حفظ کنید و هر چه سریع‌تر با فوریت‌های پزشکی 115 تماس بگیرید. وضعیت را به طور دقیق شرح دهید و از آن‌ها بخواهید به صورت اورژانسی در محل حاضر شوند. تا رسیدن اورژانس به توصیه‌های گفته شده ایشان عمل کنید. فرد را به پهلو بخوابانید، با او حرف بزنید و سعی کنید هشیاری او را نگاه دارید. در صورت کم شدن سطح هشیاری، با یک سوزن ضد عفونی شده نوک انگشتان بیمار را سوراخ کنید تا خون از آن‌ها جاری شود و سپس محل خونریزی را فشار دهید. این کار به بازگشت هشیاری تا حدودی کمک خواهد کرد. به هیچ وجه خوردنی و آشامیدنی به وی ندهید و اگر احساس سرما کرد، فوراً بر روی او پتو بیندازید تا گرمای بدنش از دست نرود.

عوارض سکته مغزی چیست ؟

عوارض سکته مغزی می‌توانند بسیار گسترده و تاثیرگذار باشند. این عوارض بسته به مکان، اندازه و شدت سکته مغزی متفاوت هستند. در برخی موارد، شخص ممکن است دچار از دست دادن حس یا حرکت در یک ناحیه خاص از بدن، مانند صورت، دست یا پا شود که این به نام همیپلژی نیز شناخته می‌شود. اختلالات در گفتار، مانند دشواری در صحبت کردن یا درک کلام نیز از دیگر عوارض ممکن است. بعضی افراد ممکن است دچار تاری دید، سرگیجه، گیجی یا سردرد شدید ناگهانی شوند. در موارد شدید‌تر، سکته مغزی می‌تواند منجر به اختلالات جدی نورولوژیک شود، مانند تشنج‌ها، مشکلات حافظه، و تغییرات در شخصیت و رفتار فرد. عوارض بلندمدت مانند اختلالات حرکتی، ضعف عضلانی ماندگار، و مشکلات حافظه و تمرکز نیز ممکن است در افرادی که سکته مغزی گذرا یا مزمن داشته‌اند، ظاهر شوند. این عوارض بهبود قابل توجهی با درمان و مراقبت مناسب می‌توانند داشته باشند، اما همواره نیاز به توجه و پیگیری دقیق دارند.

انواع سکته های مغزی

سکته مغزی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی هموراژیک. در سکته مغزی آیسکمیک، انسداد یکی از عروق خونی که به مغز خون می‌رساند، باعث محدود شدن یا قطع خونرسانی به بخشی از مغز می‌شود. این نوع سکته مغزی حدود ۸۵٪ تا ۹۰٪ از موارد را تشکیل می‌دهد و معمولاً منجر به مرگ بافتی  در منطقه‌ای از مغز می‌شود که خونرسانی آن متوقف شده است. از سوی دیگر، در سکته مغزی هموراژیک، به دلیل پارگی یکی از عروق خونی در مغز، خونریزی رخ می‌دهد که باعث فشار بر روی بافت‌های مغزی و ضرر دادن به آنها می‌شود. این نوع سکته مغزی ممکن است ناشی از شرایطی مانند ضعف دیواره عروق خونی یا فشار خون بالا باشد. هر دو نوع از این سکته‌ها نیازمند تشخیص و درمان فوری هستند تا عوارض جبران‌ناپذیر برای بافت‌های مغزی کاهش یابد.

درمان‌ های سکته مغزی

درمان سکته مغزی بستگی به نوع و شدت آن دارد و معمولاً شامل یک ترکیب متناسب از اقدامات فوری و درمان‌های بلندمدت است. برای سکته مغزی ایسکمیک که ناشی از انسداد عروق خونی است، استراتژی‌های درمانی شامل استفاده از داروهای رفع لخته به منظور بازگرداندن جریان خون به منطقه مختلف مغز، استفاده از داروهایی که مانع از تشکیل لخته جدید می‌شوند، و در صورت لزوم، انجام جراحی برای برطرف کردن لخته‌ها است. برای سکته مغزی هموراژیک که ناشی از خونریزی مغزی است، معمولاً نیاز به کنترل فشار خون و مدیریت جراحی برای جمع‌ آوری خون و کاهش فشار درون‌ جمجمه دارد. برای هر دو نوع سکته مغزی، مراقبت حمایتی و فیزیوتراپی برای بهبود عملکرد حرکتی و زبانی نیز اساسی است. پس از درمان فوری، برنامه‌های بازسازی و توانبخشی شخص بر اساس نیازهای خاص و شرایط فرد تنظیم می‌شود تا بهبود بهتری برای او فراهم شود.

درمان سکته مغزی ایسکمیک

در سکته مغزی ایسکمیک که عامل بروز سکته انسداد عروق است، انواع داروهای رقیق کننده خون و داروهای ضد انسداد شریانی در درجه اول تجویز می‌شوند. اگر پزشکان نتوانند با استفاده از دارو لختگی خون را در مغز از بین ببرند، ممکن است از ترومبکتومی مکانیکی و استنت برای قرار دادن در مغز استفاده کنند. همچنین در موارد نادری که تمام روش‌های دیگر جواب‌گو نبوده‌‌اند، ممکن است از جراحی باز مغز توسط جراح مغز و اعصاب برای برداشتن لختگی استفاده شود.

درمان سکته مغزی هموراژیک

درمان سکته مغزی هموراژیک ممکن است کمی پیچیده‌تر باشد و بسته به عاملی که باعث خون‌ریزی شده، درمان‌های متفاوتی در نظر گرفته شود. در گام اول داروهایی برای کاهش فشار مغز تجویز می‌شود و سپس ممکن است با استفاده از روش کویلینگ، پزشک یک لوله نازک را در محل خون‌ریزی قرار دهد تا جلوی خون‌ریزی گرفته شود. همچنین قرار دادن گیره‌های مخصوص در محل آنوریسمی و یا جراحی کرانیوتومی نیز ممکن است انجام گیرد.

پیشگیری از سکته مغزی

عوارض سکته مغزی می‌توان بسیار شدید و درمان آن بسیار سخت و یا غیر ممکن باشد. به همین دلیل، پیشگیری از وقوع راه حل بهتری به‌نظر می‌رسد. این مسئله برای افرادی که سکته خفیف را تجربه کرده‌اند بیشتر حائز اهمیت است چون احتمال وقوع سکته دیگر و شدیدتر در آن‌ها وجود دارد. رأی پیشگیری از سکته مغزی باید بدانید که سکته مغزی چیست و عوامل خطر خود را شناسایی کنید و با تغییر سبک زندگی از بروز آن پیشگیری کنید.

یکی از مهم‌ترین عواملی که بر stroke اثر می‌گذارد، فشار خون بالاست. فشار خون بالا به دیواره رگ‌ها فشار وارد می‌کند و باعث آسیب‌دیدگی و تخریب آن‌ها می‌شود. برای افرادی که سابقه‌ی سکته مغزی خفیف دارند، بهترین راه پیشگیری، کنترل فشار خون است. از مصرف نمک و غذاهای دارای سدیم خودداری کنید و تحت‌نظر پزشک باشید تا در صورت نیاز برای شما داروی کنترل فشار خون تجویز کند.

تجمع چربی در دیواره رگ‌های خونی می‌تواند جریان خون را دچار وقفه کند و این مسئله خطر بروز سکته مغزی را افزایش می‌دهد. برای پیشگیری از رسوب چربی در رگ‌ها، از مصرف غذاهای حاوی کلسترول بالا خودداری کنید. غذاهای حاوی کلسترول بالا مانند فست فودها، تخم مرغ و چربی‌های اشباع را حتی الامکان کاهش دهید و سعی کنید از چربی‌های سالم مانند روغن کنجد و زیتون استفاده کنید. درصورتی که مبتلا به کلسترول بالا هستید، بهتر است تحت نظر پزشک باشید تا تجویز مناسب برای شما از لحاظ رژیم غذایی و داروهای مورد نیاز انجام شود.

دخانیات خطر بروز سکته مغزی را افزایش می‌دهد. درصورتی که به مصرف دخانیات اعتیاد دارید؛ سعی کنید با روش‌های مناسب آن را ترک نمایید. همچنین مصرف زیاد الکل می‌تواند فشار خون را افزایش دهد و تأثیر مستقیمی‌بر وقوع سکته مغزی دارد.

درصورت ابتلاء به دیابت و بالا بودن سطح قند خون، خطر وقوع سکته مغزی نیز افزایش می‌یابد. اگر مبتلا به دیابت هستید، باید تحت‌نظر متخصص باشید و رژیم غذایی مناسبی داشته باشید تا قند خونتان را کنترل کنید.

از آنجا که اضافه وزن و چاقی سایر فاکتورهای خطر مانند مشکلات قلبی، کلسترول بالا و مشکلات قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد، یکی از عوامل جدی ابتلاء به سکته مغزی به حساب می‌آید. بهتر است وزن خود را کاهش دهید. ورزش منظر و رژیم غذایی سالم می‌توانند تمامی این فاکتورها را کاهش دهد.

ورزش منظم می‌تواند از جهات گوناگونی در پیشگیری از وقوع stroke مؤثر باشد. ورزش فشار خون را کاهش می‌دهد، سطح کلسترول خوب خون را بالا می‌برد و از ابتلاء به بیماری‌های قلبی و عروقی پیشگیری می‌کند. همچنین وزن شما را کاهش می‌دهد و می‌تواند در کاهش سطح قند خونتان نیز مؤثر باشد. به همین جهت در حدود ۳۰ دقیقه ورزش روزانه منظم می‌تواند در پیشگیری از وقوع سکته مغزی تأثیرگذار باشد.

تغذیه از مؤثرترین فاکتورهای حفظ سلامتی است. رژیم غذایی کم چرب و کم نمک به همراه مقدار مناسبی از میوه‌ها، سبزیجات و فیبر می‌تواند بر کنترل عوامل خطر بسیاری از مشکلات از جمله فشار خون، قندخون و کلسترول بالا مؤثر باشد. مصرف چربی‌های خوب، امگا۳، مغزها و کربوهیدرات می‌تواند در کنترل این عوامل مؤثر باشد.

طول عمر بیماران بعد از سکته مغزی

طول عمر بیماران پس از سکته مغزی به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل نوع سکته، شدت آن، زمان تشخیص و درمان، وضعیت کلی سلامتی بیمار، و پاسخ به درمان‌های مورد استفاده می‌شود. برای افرادی که سکته مغزی خفیف داشته‌اند و توانسته‌اند بهبود یابند، احتمال زندگی طولانی‌تری وجود دارد. اما برای موارد شدیدتر، مانند سکته‌های مغزی هموراژیک یا سکته‌های مکرر، خطرات بیشتری وجود دارد و این ممکن است به محدودیت در عمر بیمار منجر شود.

علاوه بر این، پیشگیری از عوارض جانبی مانند ابتلا به سکته‌های مغزی دیگر، اقدامات اصلاح شدید فاکتورهای خطر (مانند کنترل فشار خون، کاهش چربی خون و کنترل دیابت)، و تغییرات در سبک زندگی (مانند افزایش فعالیت بدنی و اقدامات بهداشتی) نیز می‌تواند به افزایش طول عمر بیمار کمک کند.

بنابراین، تعیین طول عمر پس از سکته مغزی به هر فرد بستگی دارد و بهتر است همواره با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین برنامه مراقبتی برای شما تعیین شود.

سکته مغزی خفیف چیست و چه علائمی دارد ؟

سکته مغزی خفیف یک حادثه عروقی است که علائم آن معمولاً کمتر شدت دارند و در مقایسه با سکته‌ های شدیدتر، خطرات کمتری برای سلامتی فرد دارد. این نوع سکته ممکن است به دنبال انسداد موقت یک عروق خونی کوچک در مغز باشد که باعث محدود شدن موقت خونرسانی به یک منطقه کوچک از مغز می‌شود.

علائم سکته مغزی خفیف معمولاً شامل یک یا تعداد محدودی از علائم زیر می‌باشد:

ضعف یا کاهش حس در یک ناحیه از بدن : شخص ممکن است دچار ضعف یا احساس کمتری در یکی از دست‌ ها، پاها یا حتی صورت شود. این علامت ممکن است برای چند دقیقه یا ساعت‌ها دوام داشته باشد.

مشکلات در گفتار : فرد ممکن است دچار دشواری در صحبت کردن، ناخوانا بودن یا تلفظ نادرست کلمات شود. این اختلال ممکن است موقت باشد و در مدت کوتاهی بهبود یابد.

تاری دید یا دوبین بینی : شخص ممکن است تاری دید یا دوبینی در یک یا هر دو چشم احساس کند که معمولاً به مدت کوتاهی است.

سرگیجه یا گیجی : این علایم نیز ممکن است همراه با سکته مغزی خفیف باشند، اما معمولاً برای مدت کوتاهی پیش می‌آیند.

سردرد ناگهانی : سردرد شدید یا ناگهانی نیز یکی از علائم ممکن است که همراه با سکته مغزی خفیف دیده می‌شود.

مهمترین نکته این است که هر گونه علامتی که به سکته مغزی خفیف اشاره دارد، نیاز به ارزیابی و تشخیص توسط پزشک دارد. این اقدامات اولیه می‌تواند به پیشگیری از عوارض بیشتر و ارایه درمان‌های لازم کمک کند تا زمانی که بیماری ادامه پیدا می‌کند.

https://www.nhlbi.nih.gov/health/stroke