عوارض جراحی مغز و اعصاب (قسمت اول )

عوارض جراحی، واقعیتی که با بستن چشمها از بین نمیرود تئوری وجود دارد مبنی بر اینکه شبکه های اجتماعی میتوانند سبب افسردگی در برخی افراد جامعه شوند؛ اما چرا؟ نود درصد افراد در صفحات اجتماعی خود لحظات شاد زندگیشان را به اشتراک میگذارند و از روشهای مختلف برای افزایش تعداد فالوور و لایک استفاده میکنند؛ به این ترتیب ممکن است فردی واقعیت گاهی تلخ زندگی خود را با ظاهر همیشه خوش زندگی دیگران مقایسه کند و طبیعتا تحت تاثیر آن قرار گیرد. شمایی از غرق شدن در شبکه‌های اجتماعی و اثرات منفی آن در انیمیشن زیبای “آیا تو هم مثل من در دنیا گم شده‌ای؟” کاری از “استیو کاتس” نمایش داده شده و من چند ثانیه از آن را انتخاب کردم.

اما ارتباط این موضوع با جراحی و عوارض آن چیست؟! با مروری بر صفحات اجتماعی پزشکان و جراحان با نتایج موفق و پایان خوش بیماران مواجه میشویم، صفحه خود من هم از این قانون کلی مستثنا نیست، فالور‌ها برای درمان موفق هر بیمار به پزشک مربوطه اظهار لطف و محبت میکنند و صاحب صفحه هم احساس خوبی خواهد داشت و برای ادامه کار انرژی بیشتری بدست می‌آورد. اما واقعیت دنیای ما و بیمارانمان همه آن چیزی نیست که در ظاهر میبینید؛ خود بیمار یا همراهان بیماری که درمان موفقی نداشته‌اند چه

احساسی پیدا میکنند؟ فکر میکنم متوجه عرض من شدید؛ به همین دلیل تصمیم گرفتم چند پست در مورد عوارض جراحی بنویسم تا کمی بیشتر به واقعیت نزدیک باشیم.
حقیقت این است که در تمام دنیا، در دست تمام پزشکان و جراحان و در همه مراکز درمانی، شکست درمان و عارضه در درصدی از بیماران رخ میدهد؛ و حتی این درصد به وضوح گزارش و از تجربه این عوارض برای بهبود کیفیت خدمات بهره برداری میشود. مطلبی از یکی از اساتیدم به خاطر دارم با این مضمون که تنها در دو حالت ممکن است یک جراح هرگز شاهد عارضه‌ای در بیمارانش نبوده باشد: یا هرگز عملی انجام نداده یا اینکه حقیقت را به شما نمی‌گوید!!! آنچه سبب موفقیت یک جراح، یک مرکز درمانی و یا یک روش جراحی میشود، تلاش برای کاهش میزان عوارض و پیگیری و درمان موارد رخ داده است.
در مجموع باید گفت که خطر بروز عارضه در یک عمل جراحی وجود دارد و قابل انکار نیست؛ باید از این درصد خطر مطلع بود و در تصمیم گیری از آن استفاده کرد. منظور ایجاد ترس از انجام درمان نیست، بلکه هدف این است که با ندیدن این خطر، تصور نبودن آن را نداشته باشیم تا اگر خدای ناکرده رخ داد مبهوت نشده و بتوانیم برای رفع آن بهتر و مفیدتر اقدام کنیم. پس از جراح مغز و اعصاب خود بخواهید که در مورد میزان موفقیت و خطر درمان شما را مطلع سازد…