شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در هنگام حرکت دادن دست ناگهان آرنج شما به جسم سختی برخورد کند.گاهی دردی که ایجاد میشود به دلیل برخورد استخوان آرنج با آن جسم است ولی گاهی احساس میکنید که دردی تیرکشنده به سرعت به سمت مچ و انگشتان دست شما ادامه می یابد، درست شبیه یک جریان برق! که در اثر برخورد آن جسم سخت با عصبی است که در ناحیه پشت آرنج عبور میکند. گرچه تجربه چنین درد برق آسایی در صورت چندان شایع نیست ولی افرادی هستند که در طول روز بارها و بارها چنین دردی را احساس میکنند، دردی که به آن در اصطلاح پزشکی “نورالژی” میگوییم.
اما برای ایجاد این درد نورالژی در صورت این بیماران معمولآ ضربه یا برخورد به جسم سخت لازم نیست، هر تماسی با صورت یا دهان میتواند این درد را ایجاد کند، مثل تماس دست، یا تراشیدن ریش و یا حتی خوردن غذا و … با هر تماسی با پوست صورت یا داخل دهان ناگهان دردی مانند برق در صورت و دهان این افراد احساس میشود و آنها را از جا می پراند، اتفاقی که مکرر در طول روز رخ میدهد و طی روزها، ماهها و سالها به تدریج حساسیت پوست صورت و مخاط دهان به تماس بیشتر و بیشتر شده و تعداد دفعات بروز این درد نیز افزایش می یابد.
رشته های عصبی در بدن ما از طریق جریانهای الکتریکی پیامهای عصبی را منتقل میکنند و وقتی به دلیلی حساسیت این رشته ها زیاد شود پیامهای الکتریکی غیرطبیعی منتقل میکنند و چنین دردهایی احساس میشود، آنچه معمولآ علت افزایش حساسیت عصب مربوط به حس صورت میشود فشار یک رگ در داخل مغز بر روی آن عصب است که به تدریج بیشتر و بیشتر شده و حساسیت عصب هم افزایش می یابد.
در برخورد با چنین بیمارانی ابتدا لازم است ام آر آی از مغز انجام شود تا علت این درد مشخص گردد و بعد از آن گام اول در درمان تجویز داروهایی است که حساسیت رشته های عصبی را کم میکنند. بسیاری از بیماران تنها با دریافت این داروها بهبود می یابند و نیاز به اقدام دیگری ندارند ولی افرادی هستند که یا از ابتدا به درمان دارویی پاسخ مناسب نمی دهند و یا با گذر زمان این پاسخ کاهش می یابد. برای چنین بیمارانی گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد؛ گرچه جراحی باز عملی همراه با بیهوشی و نیازمند مراقبتهای بعد از جراحی است ولی بهترین روش درمانی در کنترل علایم میباشد و نسبت به سایر روشهای درمانی احتمال بازگشت علایم به مراتب کمتر است. برای افرادی که به دلایلی از جمله بیماریهای قلبی ریوی، خطر بیهوشی و جراحی قابل توجه باشد میتوان از روشهای دیگری از جمله از کار انداختن قسمتی از عصب صورت که حساس شده با اشعه ایکس یا تزریق داروهایی در اطراف عصب یا روشهای مشابه استفاده کرد که البته موفقیت این روشها در جلوگیری از بازگشت علایم کمتر از جراحی میباشد. در این عمل جراحی رگی که روی عصب فشار می آورد از آن جدا میشود و عصب آزاد میگردد و بین رگ و عصب ماده مخصوصی قرار داده میشود تا از فشار مجدد و تحریک عصب و بازگشت علایم جلوگیری گردد؛ تحمل بیهوشی و درد چند روزه جراحی برای رهایی از دردهای نورالژی هر روزه…
مطلب خوب و مفیدی بود ممنون از نویسنده وبسایت