مالفورماسیون شریانی وریدی (AVM مغزی), پیچیده‌ای از عروق است؛
AVM مغزی شامل تعداد بیشماری سرخرگ که وارد آن میشوند و حجم خون زیادی را وارد ضایعه میکنند و چند سیاهرگ کوچک تا غول پیکر که خون را از آن خارج می‌نمایند.
این ضایعه هم مانع خونرسانی صحیح مغز میشود و هم میتواند دچار خونریزی شده و آسیب شدید مغزی را سبب گردد.
درمانهای مختلفی برای انواع متفاوت AVM توصیه میشود، از اشعه‌درمانی تا جراحی‌های آنژیوگرافیک و جراحی باز و حتی ترکیبی از هر کدام.
اشعه‌درمانی با خطر اولیه بسیار کم همراه است اما خطر خونریزی ضایعه تا حداقل دو سال باقی می‌ماند زیر اثر اشعه معمولا با تاخیر روی ضایعه نمایان میگردد.
درمان آنژیوگرافیک یا به اصلاح “جراحی بسته” به معنی بستن یک به یک سرخرگها میباشد. خطر حین جراحی از اشعه‌درمانی بیشتر و از جراحی باز کمتر است اما درمان ضایعه ممکن است سالها به طول انجامد زیرا هر چند ماه میتوان یک یا دو سرخرگ را بست و امکان باز شدن رگهای جدید در فواصل درمان وجود دارد.
جراحی باز به معنی بستن تک تک سرخرگها و بعد سیاهرگها و در نهایت خارج کردن کامل کلافه عروقی است. خطر حین جراحی از سایر روشهای درمانی بیشتر است اما با جراحی موفق، بیمار کاملا درمان میشود و با توجه به مادرزادی بودن بوجود آمدن AVM، عود یا خطر خونریزی وجود نخواهد داشت. این عمل جراحی بسیار حساس و طولانی بوده و مانند قطع کردن یک به یک سیمهای پیچیده یک بمب ساعتی است و اگر اشتباهی صورت گیرد و به جای یک سرخرگ یک سیاهرگ که میتواند بسیار شبیه سرخرگ باشد بسته شود، خون در کلافه تجمع یافته و خونریزی اتفاق می‌افتد که به سختی میتوان آن را کنترل کرد.
تصمیم به انتخاب نوع درمان بستگی به توصیه و صلاحدید پزشک معالج و ترجیح بیمار و خانواده وی دارد.