نمونه‌برداری یا بیوپسی مغزی به معنی برداشتن قسمتی از تومور مغزی برای تشخیص نوع آن است. این کار یک اقدام تشخیصی است برای مشخص شدن آنچه با آن مواجه هستیم ولی هیچ نقش درمانی نداشته و بعد از تعیین نوع ضایعه باید برنامه درمانی را مشخص کرد.این کار باید توسط جراح مغز و اعصاب انجام شود .
در گذشته این اقدام برای تشخیص نوع تومور زیاد بکار میرفت زیرا در مورد بسیاری توده‌ها امکان جراحی وجود نداشت. با گذر زمان و با بهبود تکنیکهای جراحی و در اختیار قرار گرفتن تجهیزات نوین، جراحی پیچیده‌ترین تومورهای مغزی نیز ممکن شده است. اما هنوز هم ضایعاتی وجود دارند که جراحی آنها بسیار پرخطر بوده تغییر قابل توجهی نیز در نتیجه نهایی درمان ایجاد نمیکند؛ در این موارد انجام بیوپسی یا نمونه برداری و سپس درمانهایی مثل پرتودرمانی، شیمی درمانی و یا سایر درمانها اقدامی منطقی خواهد بود.
یکی از تجهیزاتی که به درک بیشتر و کاهش عوارض نمونه گیری منجر شده “استریوتاکسی” است. در این روش در زمان ام آر آی مختصات ضایعه به صورت x و y و z تعیین شده و با بیشترین دقت ممکن امکان نمونه برداری فراهم میشود. در روشی مشابه به نام “navigation” یا “ناوبری” هم دستگاهی با پرتو مادون قرمز در زمان جراحی تومور مغزی مختصات مغز را شناسایی میکند و مسیر دقیق برای رسیدن به ضایعه تعیین میگردد.
عوارض نمونه برداری مغزی
هیچ جراحی بدون خطر نیست اما عوارض بیوپسی مغزی بسیار کمتر ار کرانیوتومی و جراحی باز مغز میباشد.خطرات احتمالی بیوپسی شامل خونریزی مغزی، تورم مغزی، تشنج، سکته مغزی، عفونت، لخته شدن خون و واکنش به بیهوشی است.
